Πορεία ενάντια στο περιφερειακό αναπτυξιακό συνέδριοΤετάρτη 28/3 18:00
Αγ. Βενιζέλου
Όταν το κεφάλαιο μιλάει για ανάπτυξη…
Με αφορμή το Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο Κεντρικής Μακεδονίας για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, έναν περιπλανώμενο θίασο που αφού πανηγυρίσει που θα φύγουμε από τα μνημόνια σε λίγους μήνες (;) κλείνει συμφωνίες μεταξύ επιχειρηματιών, κεντρικής και τοπικής εξουσίας, είπαμε να θυμηθούμε τι σημαίνει ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση για όλους τους παραπάνω. Ανάπτυξη έφεραν ή προσπάθησαν να φέρουν όλες οι κυβερνήσεις από την αρχή της καπιταλιστικής κρίσης και έπειτα, ανάπτυξη φέρνει και η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με του ΑΝΕΛ. Ανάπτυξη ζητάν και επιδιώκουν οι σύνδεσμοι βιομηχάνων, οι μεγαλέμποροι, οι ξενοδόχοι, οι εφοπλιστές, τα αφεντικά του επισιτισμού και του τουρισμού. Τη λέξη ανάπτυξη ψελλίζουν οι δήμαρχοι και οι νομάρχες για να αρπάξουν κανά χαρτζιλίκι. Τη λέξη ανάπτυξη επαναλαμβάνουν συνεχώς τα στόματα των παρουσιαστών στα δελτία ειδήσεων, εκπροσωπώντας την τσέπη των καναλαρχών. Περιμένουν για κάποιο περίεργο λόγο να χαρούμε και να στρατευτούμε πίσω από ένα στόχο της δικής τους τάξης, από ένα στόχο που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είμαστε όμως ηλίθιοι. Όταν οι πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχοι μιλάν για ανάπτυξη, μιλάν για την λεηλασία των ζωών μας και της φύσης, μιλάν εν ολίγοις, για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Για την επαναφορά, δηλαδή, της μέγιστης δυνατής κερδοφορίας για αυτούς, μέσα από το δικό μας ξεζούμισμα. Ξέρουμε από πρώτο χέρι ποιες ήταν και ποιες είναι οι προϋποθέσεις αυτής της διαδικασίας, πολλές από αυτές τις νοιώσαμε να περνάν από πάνω μας:
Καπιταλιστική ανάπτυξη λοιπόν, σημαίνει συνεχής χρηματοδότηση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα, σημαίνει πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και εξώσεις. Σημαίνει αυξήσεις των ενοικίων, ευκολία στο να διωχθούν από το σπίτι οι ενοικιαστές που αδυνατούν να ανταποκριθούν, εκκενώσεις καταλήψεων.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει υποχρηματοδότηση και υποβάθμιση του συστήματος περίθαλψης, άνθιση όλο και περισσότερων ιδιωτικών κλινικών και νοσοκομείων, περιορισμένη πρόσβαση στην υγεία, ακριβά φάρμακα.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει ανύψωση ταξικών φραγμών στην ανάγκη μας για μόρφωση, με ιδιωτικά σχολεία και σχολές, με πληρωμή όλο και περισσότερων διδάκτρων, άμεσων ή έμμεσων (φροντιστήρια, συγγράμματα, μεταπτυχιακά). Κι όλα αυτά για να λειτουργήσει ένα σύστημα που εκτός από το να μας διδάσκει εθνικισμό, ρατσισμό, ιεραρχία, υπακοή, ανταγωνισμό φροντίζει να μας κατηγοριοποιεί από νωρίς, ανάλογα με το budget που διαθέτουμε, σε μελλοντικούς καριερίστες ή σε μελλοντικούς όλο και πιο υποτιμημένους εργάτες.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων αγαθών, υπηρεσιών και υποδομών για να αυξήσει η κυριαρχία την κερδοφορία του κεφαλαίου πάνω σε κάθε μας ανάγκη. Από τα μέσα μαζικής μεταφοράς μέχρι τα λιμάνια, από το νερό μέχρι την ενέργεια, από παραλίες-φιλέτα μέχρι ολόκληρα βουνά, ένα μεγάλο “ΠΩΛΕΙΤΑΙ” έρχεται να επιβεβαιώσει πως κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα μέσα στον καπιταλισμό, υπολογίζεται απλά ως μικρό ή μεγάλο κέρδος που μπορεί να γεμίσει τσέπες των καπιταλιστών. Οι αυξημένοι λογαριασμοί για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών (ρεύμα, νερό, μετακινήσεις, τροφή) και τα κοψίματα των παροχών ή τα άδεια ψυγεία: να τι σημαίνει καπιταλιστική ανάπτυξη.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει άγρια λεηλασία της φύσης με τραγικά αποτελέσματα και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Ο χρυσός στις Σκουριές, και το πετρέλαιο στην Ήπειρο, εξορύξεις που θα διαλύσουν ολόκληρα βουνά, ποτάμια, οικοσυστήματα, ο αγωγός TAP αλλά και το ατιμώρητο έγκλημα για την πετρελαιοκηλίδα πέρσι στον Σαρωνικό είναι η αρχή μίας αλόγιστης υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και ολόκληρων περιοχών.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει εντατικοποίηση και υποτίμηση της εργασίας, υποκατώτατοι μισθοί για τους εργαζόμενους, απελευθέρωση απολύσεων, εκτεταμένη ημιαπασχόληση, μαύρη εργασία, πλημμελή μέτρα ασφαλείας και σακατεμένους ή νεκρούς εργάτες. Σημαίνει αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε, σημαίνει δουλειά Κυριακές, τις “λευκές νύχτες”, σε σπαστά ωράρια για να ξεχάσουμε τι θα πει ελεύθερος χρόνος. Σημαίνει να μη μπορεί ένας άνεργος να πάρει επίδομα ανεργίας, σημαίνει άμισθη εργασία σε μαθητείες και πρακτικές, σημαίνει να συναινούμε όταν μας ανακοινώνουν ότι θα μας πάρουν για 1 εβδομάδα αμισθί δοκιμαστικό και την ταπείνωση που ξεπερνάμε με ευκολία όταν, αφού μας κοιτάνε στα δόντια, μας πετάνε και πάλι στην ουρά του ΟΑΕΔ.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει πως για όλα τα παραπάνω πρέπει να υπάρχει συναίνεση από τους υποτελείς: όσοι δεν τσιμπάν με τις απαραίτητες θυσίες “που οφείλουν να κάνουν για το έθνος και την ανάκαμψη της οικονομίας”, όσοι δεν γίνονται κανίβαλοι και ρατσιστές, όσοι από επιλογή δεν επαιτούν, δεν υπομένουν, δεν συντάσσονται με την αστική ρητορική έχουν να αντιμετωπίσουν μία σειρά από μέτρα καταστολής. Νομοσχέδια που καταργούν κομμάτι-κομμάτι την απεργία, συλλήψεις αγωνιζόμενων, διεύρυνση του τρομονόμου σε αναρχικούς και κομμουνιστές που αμφισβήτησαν το μονοπώλιο του κράτους στη βία αλλά και σε ολόκληρα κινήματα όπως στις Σκουριές, διώξεις με βάση ανώνυμα τηλεφωνήματα και με αμφίβολη χρήση του DNA. Αλλά μιας και μιλάμε για κερδοφορία ας αναφέρουμε και τις οικονομικές διώξεις και τα πρόστιμα για μία σειρά επιλογών άμεσης δράσης, κοινωνικής ανυπακοής και άρνησης εκτέλεσης “υποχρεώσεων” προς τους εκμεταλλευτές μας: από την άρνηση πληρωμής διοδίων μέχρι τις χρηματικές εγγυήσεις για αγωνιστές που συνελήφθησαν από τις δυνάμεις καταστολής, κι από τα πρόστιμα στους ολικούς αρνητές στράτευσης μέχρι τα ασύμφορα δικαστικά παράβολα για όσους δεν έσκυψαν το κεφάλι, το κράτος και το κεφάλαιο προσπαθούν να βγάλουν κέρδος ακόμα και μέσα από την άρνησή τους.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει να πέφτουμε από τα σύννεφα κάθε φορά που μας πετάν ένα από τα σκάνδαλα για να μείνουμε παγωτό, να διαχωρίσουμε εκ νέου τους “καλούς” από τους “κακούς” δυνάστες. Λες και δεν ξέρουμε πως όλη η μπίζνα των φαρμάκων δεν έχει σκοπό τους ασθενείς αλλά το μέγιστο δυνατό κέρδος. Λες και δεν ξέρουμε πως κάθε δραστηριότητα που “εξυπηρετεί τους ανθρώπους” είναι δομημένη πάνω στην παρηκμασμένη αυτή λογική, τα σπασμένα της οποίας καλούμαστε διαρκώς να πληρώσουμε οι από τα κάτω, οι αποκλεισμένοι, οι προλετάριοι.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει να είσαι ελληνικής καταγωγής αστός, να κάνεις μπίζνες και να λεηλατείς όλα τα Βαλκάνια για να μη πληρώνεις φορολογία “στο τόπο που τόσο αγαπάς” και να δίνεις μισθούς 100 και 200 ευρώ στους Βαλκάνιους εργάτες, αλλά την ίδια στιγμή να καλείς τον κόσμο να κατέβει στα συλλαλητήρια για να υπερασπιστεί την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει να σπέρνεις εθνικισμό και ρατσισμό, να ξαμολάς οπλισμένους φασίστες εναντίον αγωνιζόμενων και εργαζομένων, να τροφοδοτείς εθνικούς μύθους και ψέματα σε μια μάταιη προσπάθεια να σβήσεις την ταξική διαίρεση της κοινωνίας. Κι αν όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν είναι αρκετές και ακόμα κι έτσι το κέρδος τους δεν είναι αρκετό, υπάρχουν και άλλοι τρόποι.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει να αγοράζεις αεροπλάνα όταν μαλώνεις για το όνομα της Μακεδονίας, και φρεγάτες όταν ο “Ερντογάν γίνεται επιθετικός” μένοντας δεύτερη χώρα μετά τις Η.Π.Α. στο ποσοστό του προϋπολογισμού που πάει για εξοπλιστικά προγράμματα. Σημαίνει να αντιστοιχούν 600 ευρώ ανά έτος στον καθένα μας για αγορά εξοπλισμού που σε περίπτωση που ποτέ ξεκουνήσουμε, θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μας από τη νέα μεσαία τάξη, τους ρουφιάνους και τους βολεμένους, τους φασίστες, τους μπάτσους και τους στρατιωτικούς.
Καπιταλιστική ανάπτυξη σε καιρό ειρήνης μεταφράζεται κυρίως στο χυμένο ιδρώτα μας, αλλά σε καιρούς εντάσεων και πολέμου το αίμα μας είναι αυτό που ζητάν να χυθεί. Έτσι λοιπόν, ανάπτυξη σημαίνει αυτή την περίοδο το φυσικό αέριο στο Αιγαίο, στο Ιόνιο και στην Κύπρο για να έρθουν οι πολυεθνικές να λεηλατήσουν πληρώνοντας ένα συμβολικό αντίτιμο στο πολιτικό τους προσωπικό και εγκαθιστώντας νέες βάσεις της βορειοατλαντικής συμμαχίας στην περιοχή για να σιγουρευτούν ότι όλα θα πάνε καλά. Αλλά και “εθνική επαγρύπνηση” για να μην τολμήσουν οι Τούρκοι να διεκδικήσουν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των κερδών. Και από τις δύο πλευρές των συνόρων, εμάς που δεν έχουμε τα βασικά για να ζήσουμε, μας ζητάν να είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε και να σκοτωθούμε ακόμη μια φορά για τα δικά τους κέρδη.
Τελικά, καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει, όξυνση της ταξικής εκμετάλλευσης και της λεηλασίας της φύσης σε καιρό ειρήνης ενώ σε καιρό εντάσεων και πολέμων επιβολή ταξικής ειρήνης και κλίματος “εθνικής ομοψυχίας” απέναντι στους εχθρούς. Είναι γεγονός πως καμία από τις δύο επιλογές δεν έχει να κάνει με τα δικά μας συμφέροντα, δεν έχει να κάνει με την καλυτέρευση των όρων ζωής μας, δεν έχει να κάνει με την κοινωνική ανάπτυξη του ίδιου του ανθρώπου. Και είναι επίσης γεγονός, λυπηρό αλλά νομίζουμε προσωρινό, πως μας έχει πιάσει μια γενικευμένη κατήφεια, μια αμηχανία, μια ηττοπάθεια, μια διάθεση για γκρίνια και μια έλλειψη διάθεσης για δράση και έτσι μένουμε εγκλωβισμένοι ανάμεσα στις λογικές του λιγότερου κακού αλλά και της εξατομίκευσης.
Κι όμως , η ανάπτυξη τους είναι τέτοια, που το “να βολευτώ εγώ και άσε τους άλλους” αρχίζει και στερεύει και στο τέλος αυτής της κατρακύλας βρισκόμαστε ήδη ή θα βρεθούμε πολύ σύντομα όλοι μαζί. Είτε είναι μια δουλειά που θα προσομοιάζει με σκλαβιά, είτε είναι ένα σπίτι που δεν θα έχουμε για να κοιμηθούμε, είτε είναι το κομμένο νερό, είτε είναι το ιδιωτικοποιημένο πάρκο που θα μας απαγορεύεται η είσοδος, είτε ακόμα χειρότερο το χαράκωμα που θα μας πετάξουν για τους δικούς τους πολέμους, το κεφάλαιο και το κράτος μας προετοιμάζουν μια συνάντηση και μια κοινή μοίρα που είναι μάταιο να αρνηθούμε. Αντιθέτως δεν είναι μάταιο να επιταχύνουμε αυτή τη συνάντηση και μάλιστα με τους όρους που εμείς θα επιλέξουμε, να οργανωθούμε ταξικά και πολιτικά, να παλέψουμε με κάθε μέσο για καλύτερους όρους ζωής στο σήμερα και καθώς θα ξαναθυμόμαστε πως είναι να νικάμε, να τελειώνουμε οριστικά και με τη ρίζα όλων των προβλημάτων μας και να διεκδικήσουμε έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης…