Αλληλεγγύη στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα

sipsas Χαρτοπανό αλληλεγγύης στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα που κολλήθηκαν σε διάφορα σημεία της Θεσσαλονίκης

Ανακοίνωση σχετικά με την εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε η κατάληψη Τerra Incognita

imagesΤα ξημερώματα του Σαββάτου στις 19 Δεκεμβρίου η κατάληψη Τerra Ιncognita που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης δέχτηκε εμπρηστική επίθεση. Η φωτιά κατασβέστηκε άμεσα και δεν προκάλεσε απολύτως καμία ζημιά τόσο στο κτίριο όσο και τριγύρω. Για την ενέργεια αυτή μία μέρα μετά ανέλαβαν ευθύνη οι ανένταχτοι μαιάνδριοι εθνικιστές (ΑΜΕ) μέσα από ιστοσελίδα τους όπως είχαν αναλάβει και για τον εμπρησμό στην κατάληψη Libertatia πριν από περίπου έναν μήνα. Από τον τρόπο που έγινε η επίθεση αλλά και από την επιλογή χρόνου και τόπου διαπιστώνουμε ότι οι θρασύδειλοι αυτοί φασίστες μάλλον δεν ξέρουν που μπλέκονται.

Οι ΑΜΕ μέσα από ένα παραληρηματικό λόγο και προσπαθούν να αυτοπαρουσιαστούν ως πιο “ριζοσπαστικοί” και “αντισυστημικοί” ανταγωνιστικά ως προς την κοινοβουλευτική Χρυσή Αυγή επιχειρώντας έτσι να κερδίσουν λίγο χώρο στα δεξιά της, διεκδικούν την αυθεντία στον εθνικοσοσιαλιστικό χώρο, στοχεύοντας να επηρεάσουν κυρίως νεολαία. Παράλληλα, πραγματοποιούν επιθέσεις σε αντιφασιστικές συγκεντρώσεις σε στέκια, καταλήψεις, κατά μεταναστών κ.α..

Οι φασίστες ως φερέφωνα της εξουσίας και έχοντας άρρηκτους δεσμούς με το κράτος προσπαθούν να ανακόψουν τους αγώνες και τις αντιστάσεις. Ένα είναι σίγουρο: τις κάνουν ακόμα ανθεκτικότερες. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αντιθεσμικός, αντικρατικός και αντικαπιταλιστικός αγώνας. Καλλιεργείται και χτίζεται ημέρα με την ημέρα.

Αναφορικά με τους συγκεκριμένους όσο ερασιτέχνες και να φαίνονται δεν εφησυχάζουμε, η πόλη αυτή είναι μικρή και οι φασιστικοί θύλακες θα εντοπιστούν και θα τσακιστούν όπως τσακίστηκαν και οι προκάτοχοί τους.

Φασίστες πίσω στις τρύπες σας!

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Τerra Incognita

Αλληλεγγύη σε όλους τους χώρους που δέχτηκαν επίθεση

Μικροφωνική αλληλεγγύης στο σύντροφο Θ. Σίψα

sipsas copy webΑφίσα καλέσματος στην μικροφωνική αλληλεγγύης στο σύντροφο Θ. Σίψα που κατηγορείται για την υπόθεση της marfin

 

Τετάρτη 16/12 11:00 π.μ

Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Γενική απεργία 3/12, στηρίζουμε το κάλεσμα της ΒΙΟ.ΜΕ

Σχετικά με την απεργία της 3ης Δεκεμβρίου

apergia

Στις 3 Δεκέμβρη έχει προκηρυχτεί γενική απεργία, με αφορμή την ψήφιση του ασφαλιστικού, από τους εργατοπατέρες της ΓΣΣΕ, της ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ. Αν και πολύ κοντά στην προηγούμενη γενική απεργία στις 12 Νοέμβρη, η απεργία αυτή αποτελεί άλλο ένα πυροτέχνημα, μία άκαπνη ντουφεκιά για την τιμή των όπλων, από όλο αυτό τον γραφειοκρατικό συνδικαλιστικό συρφετό που υποτίθεται ότι πράττει για το συμφέρον των εργαζομένων.

Μία απεργία μακριά από τα προτάγματά μας για ουσιαστική αντίσταση στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου, με την εφαρμογή και του 3ου μνημονίου και όλων εκείνων των νόμων που έρχονται ενάντια στα συμφέροντα της τάξης μας. Το πρόγραμμα έχει αύξηση των ωρών εργασίας με εφαρμογή των λεγόμενων ωραρίων λάστιχο και της εργασίας τις Κυριακές, ανασφάλιστη ή μερική ασφάλιση για τους τυχερούς, καθυστέρηση πληρωμών ή και στάση πληρωμών από τα αφεντικά, εντατικοποίηση και πίεση στους χώρους εργασίας που σε συνδυασμό με την απουσία μέτρων ασφαλείας δολοφονούν κάποιους από εμάς στα κάτεργά τους. Ακόμα και την στιγμή που γράφονταν αυτές οι αράδες ένας ακόμη εργάτης δολοφονούνταν σε κάτεργο εργοστάσιο στην Κομοτηνή. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις αυξήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και του νερού, στα προϊόντα στα ράφια των σούπερ μάρκετ συμβάλλουν στην ολοένα και μεγαλύτερη υποβάθμιση των ζωών μας.

Προφανώς και οι εργατοπατέρες επιλέγουν την συμβολική απεργία την ημέρα, που στη βουλή τα πολιτικά και κομματικά αφεντικά τους θα καθορίζουν για άλλη μία φορά τις ζωές μας, και όχι την απεργία διαρκείας και τον αγώνα με καταλήψεις στους χώρους δουλειάς και μπλοκάρισμα της παραγωγής, μαζικές καταλήψεις υπουργείων, διαδηλώσεις και συγκρούσεις στους δρόμους μέχρι όλοι εμείς οι από τα κάτω να ορίσουμε τους όρους για το πώς θα ζήσουμε.

Έχουν φροντίσει από πολύ καιρό όλοι αυτοί οι επαγγελματίες ξεφτίλες να απονοηματοδοτήσουν κάθε έννοια οργάνωσης και αγώνα στους χώρους δουλειάς. Δυστυχώς για αυτούς υπάρχουν κομμάτια της κοινωνίας που το έχουν καταλάβει και κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση. Αυτής της οργάνωσης σε σωματεία βάσης και εργατικές συνελεύσεις, αυτής των αδιαμεσολάβητων και ακηδεμόνευτων αγώνων που εξακολουθούν να βάζουν αναχώματα στις αυθαιρεσίες των αφεντικών και να κερδίζουν πίσω κάποια από όλα αυτά που μας έχουν κλέψει.

Ένας τέτοιος αγώνας είναι και αυτός που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, οι οποίοι σχεδόν πριν από 3 χρόνια, που τα αφεντικά τους αποφάσισαν να κλείσουν το εργοστάσιο τους βουλιαγμένο στα χρέη, το κατέλαβαν και το επαναλειτούργησαν με αυτοδιαχείριση της παραγωγής. Αποφάσισαν να ξαναβάλουν μπροστά τις μηχανές και πέτυχαν να έχουν οι ίδιοι τον έλεγχο της παραγωγής αλλάζοντας και το τελικό προϊόν από οικοδομικά υλικά σε οικολογικά σαπούνια και απορρυπαντικά αντιλαμβανόμενοι την κινηματική τάση. Το αν θα πετύχει το εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ οικονομικά μέσα στις καπιταλιστικές συνθήκες, χωρίς την γενική ανατροπή αυτών, είναι ένα θέμα προς συζήτηση. Παρόλα αυτά, ο αγώνας που δίνουν για την επιβίωσή τους και ενάντια στα εμπόδια των αφεντικών που διεκδικούν ακόμη το εργοστάσιο είναι ελπιδοφόρος και επαναφέρει στο προσκήνιο το πρόταγμα της αυτοδιεύθυνσης της παραγωγής από τους εργάτες και εν συνεχεία ολόκληρης της κοινωνίας από όλους εμάς.

Το κράτος και το κεφάλαιο σίγουρα δεν θα μείνουν θεατές να παρακολουθούν τις εξελίξεις και για αυτό το λόγο οργανώνουν την δική τους επίθεση. Αναφορικά με τη ΒΙΟ.ΜΕ εφόσον τόσο καιρό δεν μπόρεσαν να την καταστείλουν με διάφορα μέσα ώστε να αναγκάσουν τους εργαζόμενους να εγκαταλείψουν το εργοστάσιο, επιστράτευσαν τους πλειστηριασμούς των οικοπέδων που στεγάζεται η ΒΙΟ.ΜΕ. Μάλιστα έχουν στρέψει ενάντια στο εν λόγω εγχείρημα και τους εργαζόμενους της ΦΙΛΚΕΡΑΜ, οι οποίοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους από τον πρώην ιδιοκτήτη-αφεντικό Φιλίππου, να πληρωθούν από αυτά που θα βγουν από τον πλειστηριασμό. Με διάφορα νομικά τεχνάσματα και αποφάσεις οι δικαστές δίπλα στα αφεντικά στρέφουν εργάτες ενάντια σε εργάτες (σαφώς οι εργαζόμενοι της ΦΙΛΚΕΡΑΜ φέρουν τη δική τους ευθύνη για τη στάση απέναντι στους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ).

Ένας τέτοιος πλειστηριασμός ακυρώθηκε στις 26 Νοέμβρη στα δικαστήρια της Θεσ/νίκης εξαιτίας της παρουσίας περισσότερων από 250 αλληλέγγυων που πολιορκούσαν την αίθουσα που θα διεξαγόταν ο πλειστηριασμός. Τέτοιοι πλειστηριασμοί έπονται και άλλοι στις 3 Δεκέμβρη, ημέρα της γενικής απεργίας και στις 10 του ίδιου μήνα. Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως ως αλληλέγγυοι θα είμαστε εκεί για να ακυρώσουμε τους πλειστηριασμούς και τα σχέδια των αφεντικών, ώστε το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ να παραμείνει σε εργατικά χέρια. Οι προσπάθειες καταστολής το τελευταίο διάστημα δεν σταματούν μόνο στo εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ αλλά επεκτείνονται σε όλους τους αγώνες απέναντι στα αφεντικά. Αναφερόμαστε ενδεικτικά σε δύο πρόσφατα παραδείγματα.

Πρώτον, το σπάσιμο της απεργίας και της κατάληψης του εργοστασίου της ”ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΑΕ” στα Γιάννενα. Η συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία ευθύνεται για την δολοφονία 2 εργατών και το σακάτεμα πολλών περισσοτέρων στο αντίστοιχο κάτεργο της στον Ασπρόπυργο Αττικής, όπως και για το τοξικό νέφος που έπνιξε την Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι έπειτα από πυρκαγιά, αποφάσισε να απολύσει το 40% του προσωπικού της. Οι εργαζόμενοι δεν κάθισαν με σταυρωμένα χέρια να κλαίνε τη μοίρα τους και κατέβηκαν σε απεργία και κατάληψη του εργοστασίου για να εμποδίσουν τη λειτουργία του. Και αυτή η απεργία κρίθηκε παράνομη και τα ΜΑΤ επέβαλλαν την τάξη εκκενώνοντάς το από απεργούς, ώστε το εργοστάσιο υπό την αδιάκοπη φρούρησή τους να λειτουργήσει με απεργοσπάστες και να παράξει περισσότερο κέρδος για το αφεντικό.

Στην δεύτερη περίπτωση, πραγματοποιήθηκε σχεδιασμένη και μαζική επέμβαση των ΜΑΤ και λοιπών δυνάμεων μπάτσων προς εκκένωση του εργοστασίου (όπως περιγράφουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι απεργοί) στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου Συνεργαζόμενων Πτηνοτροφικών Επιχειρήσεων ”ΖΑΒΕΛ” στην Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης, συμφερόντων του ομίλου ”Ζούρα” γνωστοί με την επωνυμία ”ΧΑΡΜΑ”. Οι μπάτσοι προσήγαγαν 28 απεργούς, αλληλέγγυους και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ μετατρέποντάς τες σε συλλήψεις με την κατηγορία της παράνομης βίας και της διατάραξης εργασιακής ειρήνης(!) μετά από καταγγελία του αφεντικού. Οι εργαζόμενοι εκεί δίνουν αγώνα με συνεχιζόμενες απεργίες πανελλαδικά για να καταβληθούν χρωστούμενα δεδουλευμένα, ενάντια στις απολύσεις και για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Όσον αφορά το ΠΑΜΕ δεν παραγνωρίζουμε το ρόλο του, αλλά σημειώνουμε την περίπτωση ως χαρακτηριστική αναβάθμισης της καταστολής απέναντι σε εργασιακές διεκδικήσεις.

Προφανώς δεν πέφτουμε από τα σύννεφα για το ποιόν της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τις αντιεργατικές της μεθοδεύσεις μιας και το κράτος έχει συνέχεια. Για αυτό το λόγο και η δική μας συνέχεια βρίσκεται μέσα στους αγώνες των από τα κάτω και όχι μέσα στις κάλπες. Βρίσκεται στις αντιστάσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, στην οργάνωση στα σωματεία βάσης, στο σαμποτάζ της παραγωγής, στην απεργία, στην κατάληψη των εργοστασίων και της παραγωγής μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους εργαζομένους που δίνουν το δικό τους αγώνα στα κάτεργα των αφεντικών και εμείς οι ίδιοι ως εργαζόμενοι συμμετέχοντας σε αγώνες και αντιστάσεις στους δικούς μας χώρους δουλειάς, συμμετέχουμε στην γενική απεργία της 3ης Δεκέμβρη, δράττωντας έστω και έτσι την ευκαιρία να ξανακατέβουμε στους δρόμους φωνάζοντας:

Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών

Μπάτσοι δικαστές ακούστε το καλά η ΒΙΟ.ΜΕ θα μείνει σε χέρια εργατικά

Στηρίζουμε το κάλεσμα της ΒΙΟ.ΜΕ, 3 Δεκεμβρίου 10:00 Kαμάρα

Για την κατάληψη Φιλίππου & Σιατίστης στη Θεσσαλονίκη

nea_katalipsiΣτις 23 Nοέμβρη σύντροφοι και συντρόφισσες έπειτα από πρωτοβουλία της συλλογικότητας για τον κοινωνικό αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο, κατέλαβαν το κτίριο στην γωνία Φιλίππου και Σιατίστης, που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης προκειμένου να προσδώσουν δημόσιο και ανοιχτό χαρακτήρα σε ένα εγκαταλειμμένο κτίριο. Οι δημοτικές αρχές Θέρμης (ιδιοκτησία του κτιρίου) από την πρώτη κιόλας μέρα της κατάληψης, γνωστοποίησαν σε συνέντευξή τους σε αστικά μέσα πληροφόρησης ότι ήδη ζήτησαν με μήνυση στην αστυνομία την εκκένωση του κτιρίου. Ωστόσο, άμεσα οι καταληψίες ξεκίνησαν εργασίες αποκατάστασης και καθαριότητας που χρήζει το κτίριο, ώστε να καταστεί λειτουργικό και ασφαλές.

Την ίδια στιγμή, η συγκυβέρνηση Συριζα-Ανελ ψηφίζει το 3ο μνημόνιο, το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει θεσμικό πλαίσιο που θα επιδεινώσει το στεγαστικό πρόβλημα με απρόβλεπτες κοινωνικές επιπτώσεις. Πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και διακοπές ρεύματος, κατασχέσεις κατοικιών και εξώσεις ενοικιαστών. Ολόκληρα κτίρια και συγκροτήματα κατοικιών με δεδομένη την έλλειψη χρημάτων να συντηρηθούν και να διατεθούν προς εμπορευματική “αξιοποίηση” και εκμετάλλευση μένουν αδιάθετα και κενά ενώ από την άλλη πλευρά οι άστεγοι ολοένα και αυξάνονται. Αντίστοιχα, από τις κατασχέσεις και την αδυναμία αποπληρωμής δανείων, η περιουσία τραπεζών, κατασκευαστικών και μεγαλοεργολάβων διαρκώς γιγαντώνεται.

Επομένως, το πρόταγμα των καταλήψεων είναι σήμερα αν μη τι άλλο πιο επίκαιρο από ποτέ. Οι καταλήψεις προσδίδουν ζωή στο απαξιωμένο και έρημο κτιριακό απόθεμα των πόλεων σε αντίθεση με τις κερδοσκοπικές προσδοκίες και σε ευθεία αμφισβήτηση και εναντίωση με τον “ιερό” θεσμό της ιδιοκτησίας. Αποτελούν κομμάτια στέγασης επιβεβλημένων αναγκών και επιθυμιών που ανταποκρίνονται σε πολιτικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες. Αποτελούν τη βάση για τη συσπείρωση και συγκρότησή μας στους κοινωνικούς αγώνες μακριά από εμπορευματικές σχέσεις και παράλληλα επανανοηματοδοτούν τις αρνήσεις μας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.

Το κύμα καταστολής και εκκενώσεων των καταλήψεων εντατικοποιήθηκε ιδιαίτερα το 2012 με την εφαρμογή του δόγματος νόμου και τάξης απέναντι στις “εστίες ανομίας” που εφάρμοσε ο τότε υπουργός δημόσιας τάξης Ν. Δένδιας και είχε ως αποτέλεσμα την εκκένωση πολλών καταλήψεων σ΄ όλη την επικράτεια. Στη συνέχεια τη σκυτάλη των εκκενώσεων πήρε ο Σύριζα ενώ παράλληλα συνεχίζουν να σημειώνονται εμπρηστικές επιθέσεις από το παρακράτος (κατάληψη Έπαυλης Κούβελου, κατάληψη Libertatia, κ.α). Ευτυχώς όμως η πόλη αυτή έχει μακρά ιστορία στο κίνημα των καταλήψεων τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Δεν μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε καλύτερη απάντηση στην καταστολή και στις επιθέσεις στο εδώ και στο σήμερα από τη δημιουργία μιας νέας κατάληψης.

Κάθε νέα κατάληψη επικαιροποιεί τα προτάγματα που εκφράζουμε ως αναρχικοί: οριζοντιότητα ενάντια στην ιεραρχία, αυτοοργάνωση ενάντια στην διαμεσολάβηση, αλληλεγγύη ενάντια στον ατομικισμό. Θέλουμε να δηλώσουμε, μέσω αυτής της ανακοίνωσης, την έμπρακτη στήριξή μας στην κατάληψη και να καταστήσουμε ξεκάθαρο πως το κράτος, ο δήμος, οι μπάτσοι και οι φασίστες θα μας βρουν απέναντί τους σε οποιαδήποτε σχεδιαζόμενη κατασταλτική μεθόδευση.

ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Πορεία ενάντια στην έκδοση των 5 αγωνιστών στις ιταλικές αρχές

afisa5alfadi_webΑφίσα καλέσματος για την πορεία ενάντια στην έκδοση των 5 αγωνιστών στις ιταλικές αρχές

 

Σάββατο 28/11 12:00 καμάρα

Aνακοίνωση για τη δίωξη πέντε διαδηλωτών για την πορεία της πρωτομαγιάς στο Μιλάνο

manifestazione-no-expo-1-723x505Ανακοίνωση για τους 5 διαδηλωτές που διώκονται για την πορεία της πρωτομαγιάς στο Μιλάνο

Στις 12 Νοεμβρίου 2015 ημέρα γενικής απεργίας μπάτσοι εισβάλλουν σε σπίτια 5 ατόμων στην Αθήνα και τους συλλαμβάνουν. Η σύλληψη πραγματοποιείται με βάση την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που εκδόθηκε από την εισαγγελική αρχή του Μιλάνου. Σύμφωνα με το ένταλμα αυτό, οι 5 κατηγορούνται για τη συμμετοχή τους σε επεισόδια που σημειώθηκαν στο Μιλάνο την πρωτομαγιά του 2015, στη διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα το Noexpo, την διαδήλωση δηλαδή ενάντια στη διοργάνωση της διεθνούς έκθεσης Εxpo 2015. Ζητείται η έκδοσή τους στην Ιταλία. Μετά την παρουσία τους στον εισαγγελέα αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους την παρουσία τους τρεις φορές την εβδομάδα στο αστυνομικό τμήμα και απαγόρευση εξόδου από την χώρα. Την ίδια μέρα της σύλληψης τους πραγματοποιείται κατάληψη στο δημαρχείο Αγ. Παρασκευής και κατόπιν πραγματοποιείται πορεία με την παρουσία πλήθους αλληλέγγυων. Μέσα στις επόμενες μέρες αναμένεται η απόφαση του εφετείου για το αν θα εκδοθούν στην Ιταλία ή θα δικαστούν εδώ.

Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης καθιερώθηκε νομοθετικά το 2004, εφαρμόζεται και στα 28 κράτη μέλη, εκδίδεται από τις δικαστικές αρχές κράτους μέλους και έχει ισχύ σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι αίτημα δικαστικής αρχής ενός κράτους μέλους της ΕΕ για τη σύλληψη προσώπου σε άλλο κράτος μέλος και για παράδοση του προσώπου αυτού στο πρώτο κράτος μέλος με σκοπό την άσκηση δίωξης ή την εκτέλεση ποινής ή μέτρου στερητικού της ελευθερίας. Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εκδίδεται για βαριά αδικήματα, ενώ είναι η πρώτη φορά που αποδίδεται για πολιτική δραστηριότητα.

Η υπόθεση αυτή έχει αναμφισβήτητα βαρύνουσα πολιτική σημασία καθώς η δίωξη των πέντε διαδηλωτών μόνο τυχαία δεν είναι. Και οι 5 είναι άτομα γνωστά για την πολιτική τους δραστηριότητα συμμετέχοντας ενεργά είτε στο φοιτητικό κίνημα, είτε σε αγώνες τοπικού επιπέδου συμμετέχοντας σε συνελεύσεις γειτονιάς. Όσο οι εκμεταλλευόμενοι αναζητούμε τρόπους σύνδεσης και εκτός συνόρων των κοινών μας αγώνων ενάντια στις πολιτικές του καπιταλισμού που συνθλίβει τις ζωές μας, τόσο –αναμενόμενα- η καταστολή θα αναβαθμίζει τις νομικές τις μεθοδεύσεις προκειμένου να αντιμετωπίζει το κοινό αυτό μέτωπο. Σ΄ αυτή τη συνθήκη, οι αγωνιζόμενοι πρέπει να πυκνώνουμε τις γραμμές μας και μέσα από την έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης να  ενισχύσουμε το κοινό μας μέτωπο της αντίστασης στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο. Είναι επιτακτικό τώρα που βλέπουμε να ακονίζεται εκ νέου η μηχανή των λογής αντι-τρομοκρατικών σταυροφοριών που θα δικαιολογήσει νέους επεκτατικούς πολέμους, νέες εκατόμβες νεκρών, αλλά και πάταξη του εσωτερικού εχθρού, να αντεπιτεθούμε σε κράτος και κεφάλαιο με τρόπο πιο οργανωμένο και αποφασιστικό.

Καμία δίωξη, καμία προφυλάκιση, καμία έκδοση των 5 διαδηλωτών.

Announcement about the five protesters who are persecuted for the course of May Day in Milan

On the 12th of November 2015, the day of the general strike, cops raided in 5 people’s houses in Athens and arrested them. They were arrested under a European arrest warrant issued by the Prosecutor of Milan. Under this order, the five are accused of involvement in incidents in Milan on May Day 2015, in the demonstration with the slogan No-expo, the demonstration against the organization of the international exhibition Expo 2015. Their extradition is requested in Italy. After their presence to the prosecutor, they were released on parole (present themselves three times a week at the police station and a ban on leaving the country). On the same day of their arrest an occupation takes place at the town hall of Ag. Paraskevi, followed by a demonstration with a great number of people gathered in solidarity. In the coming days, the decision of the appeal court on whether they will be issued in Italy or tried here is expected.

The European arrest warrant legislation introduced in 2004, applies to all 28 Member States, issued by the judicial authorities of a Member State and has effect throughout the territory of the European Union. It is a request of a judicial authority of one EU Member State to arrest the person in another Member State and extradite that person in the first Member State for prosecution or to serve a sentence or custodial measure. The European arrest warrant is issued for serious offenses, and is the first time issued due to political activity.

This case undoubtedly has major political importance as the prosecution of these five demonstrators is not random. All 5 people are known for their political activity, or actively participating in the student movement, either at local level struggles participating in neighborhood assemblies. As the oppressed are seeking ways to connect our common struggles against the capitalistic policies that crushes our lives, both –as expected- oppression will upgrade its legal approaches in order to face this common front. In this condition, we must thicken our lines and through the expression of international solidarity, strengthen our common front of resistance in the social and class war. At the present situation that any sort of anti-terroristic crusades are inflamed to justify new expansionist wars, new carnages and the crush of the internal enemy , it is imperative to retaliate against state and capital more organized and decisively.

No prosecution, no custody, no extradition of the 5 protesters

Δεύτερη δίκη Επαναστατικού Αγώνα

Δεύτερη δίκη Επαναστατικού αγώνα

H δεύτερη δίκη της επαναστατικής αναρχικής οργάνωσης Επαναστατικός αγώνας που διεξάγεται τον τελευταίο μήνα αφορά κατηγορίες για όσα φέρεται ότι διέπραξε ως καταζητούμενος ο Νίκος Μαζιώτης από το 2012 μέχρι την σύλληψή του το 2014 στο Μοναστηράκι. Εκτός από τον Νίκο Μαζιώτη στο κατηγορητήριο συμπεριλαμβάνονται η καταζητούμενη Πόλα Ρούπα, ο Αντώνης Σταμπούλος και ο Γιώργος Πετρακάκος που συνελήφθη πρόσφατα στον Βόλο. Η κοινή κατηγορία για τους τέσσερις είναι ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, ενώ κατά περίπτωση κατηγορούνται και για έκρηξη με παγιδευμένο αυτοκίνητο στην διεύθυνση εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδος στην οδό Αμερικής, στις 10 Απριλίου 2014 όπου στεγάζεται και το γραφείο του μόνιμου αντιπρόσωπου του ΔΝΤ, -ενέργεια για την οποία λίγες μέρες αργότερα ο Ε.Α ανέλαβε την ευθύνη, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών, εκρήξεις και για δύο ληστείες. Ακόμα ο Νίκος Μαζιώτης κατηγορείται για απόπειρες ανθρωποκτονιών κατά τη συμπλοκή του με αστυνομικούς στο Μοναστηράκι στις 16.7.2014, οπότε και συνελήφθη τραυματισμένος από πυρά των μπάτσων. Η δίκη ξεκίνησε στις 16 Οκτώβρη και συνεχίζεται έως σήμερα στο ειδικό δικαστήριο φυλακών Κορυδαλλού.

Ήδη από τις πρώτες συνεδριάσεις φάνηκε καθαρά ότι το τρομοδικείο τελεί υπό πολιτικές εντολές, επιδιώκοντας να με απογευματινές συνεδριάσεις να ακολουθήσει εντατικούς ρυθμούς, ούτως ώστε να μην παρέλθει το 18μηνο και να μην αποφυλακιστεί ο Αντώνης Σταμπούλος.

Σχετικά με την υπόθεση του αναρχικού Αντώνη Σταμπούλου

Ο Αντώνης Σταμπούλος συνελήφθη το βράδυ της Πέμπτης 2 Νοεμβρίου 2014 στο Βύρωνα κατηγορούμενος ως “τρομοκράτης”, φερόμενος ως μέλος της επαναστατικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Συγκεκριμένα οι κατηγορίες που του αποδίδονται η ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, κλοπή, πλαστογραφία, αντίσταση κατά της αρχής, ψευδής ανωμοτί κατάθεση και οπλοφορίας. Από την πρώτη κιόλας μέρα της σύλληψής του τα ΜΜΕ επιδίδονται σε έναν οχετό κατασυκοφάντησης και κτισίματος μιας «αδίστακτης προσωπικότητας» όπως τα ευφάνταστα σενάρια της αντιτρομοκρατικής απαιτούν και όπως καλά έχουν μάθει να κάνουν τις τελευταίες δεκαετίες. Ο σύντροφος σχεδόν αμέσως ξεκίνησε απεργία πείνας και δίψας προκειμένου να μην μεταφερθεί σε φυλακή εκτός Κορυδαλλού, πράγμα που θα δυσχέραινε την επικοινωνία του με την οικογένειά του και τη δικηγόρο. Παρ’ όλα αυτά μετήχθη στη Λάρισα, όπου κρατείται μέχρι σήμερα. Ο σύντροφος από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του δεν άφησε σπιθαμή εδάφους στην αστυνομία ξεμπροστιάζοντας τα σενάρια της αντιτρομοκρατικής και υπερασπιζόμενος την πολιτική του ταυτότητα και δράση ως αναρχικός. Συνεχίζει να αγωνίζεται μέσα στις φυλακές ως μέλος του Δ.Α.Κ (δίκτυο αγωνιστών κρατουμένων), με αποκορύφωμα την συμμετοχή του στην πολυήμερη απεργία πείνας, διεκδικώντας κατάργηση τρομονόμων, φυλακών υψίστης ασφαλείας κ.α. Δεν αποδέχεται τις κατηγορίες που του απαγγέλθηκαν και τονίζει :Κλείνοντας να πω πως σ’ ότι αφορά εμένα το κατηγορητήριο βασίζεται σε διπλή αυθαιρεσία. Η πρώτη είναι η υπόθεση ότι είμαι μέλος του Ε.Α., πράγμα που δεν προκύπτει από πουθενά, και η δεύτερη είναι η κατηγορία επί των πράξεων που αποδίδονται στην οργάνωση, πάλι φυσικά χωρίς κανένα στοιχείο. Το δεύτερο σκέλος είναι πλέον η επιτομή της αυθαιρεσίας όχι μόνο όσον αφορά εμένα αλλά και όσο θα αφορούσε ένα μέλος της οργάνωσης.

Σύλληψη Γιώργου Πετρακάκου και Μαρίας Θεοφίλου

Σε κλίμα τρομοϋστερίας συλλαμβάνεται στο Βόλο ο Γιώργος Πετρακάκος και η σύντροφός του Μαρία Θεοφίλου. Ειδικά για την περίπτωση Θεοφίλου, (μητέρας δυο μικρών παιδιών) οι κατηγορίες που τις αποδίδονται αφορούν την υπόθαλψη του συντρόφου της ενώ ενοχοποιητικό στοιχείο για τους διώκτες της αποτελεί και το γεγονός ότι είναι αδερφή του Τάσου Θεοφίλου. Και οι δύο αρνούνται τις κατηγορίες που τους αποδίδονται, όμως ειδικά στην περίπτωση Θεοφίλου, η προφυλάκισή της έχει ως αποτέλεσμα το βίαιο αποχωρισμό από τα παιδιά της, βλέπουμε δηλαδή ότι η εκδικητική πρακτική τιμωρίας συγγενικών φιλικών προσώπων επεκτείνεται κτηνωδώς και σε δύο νήπια. Η πρακτική αυτή του κράτους που θέλει συγγενικά και φιλικά πρόσωπα κατηγορούμενων και κρατουμένων αφού διαπομπευτούν στα ΜΜΕ κατόπιν να προφυλακίζονται με ανύπαρκτα στοιχεία, είναι κάτι που διαρκώς διευρύνεται όπως πρόσφατα είδαμε και στις περιπτώσεις της Αθηνάς Τσάκαλου και της Εύης Στατήρη.

Είναι γεγονός πως όσο κράτος και κεφάλαιο βυθίζουν ολοένα και περισσότερο την κοινωνία στη φτώχεια και εξαθλίωση εφαρμόζοντας τη στρατηγική του πολιτικού ολοκληρωτισμού ακόμα και με το δήθεν “ανθρώπινο” πρόσωπο της αριστερής συγκυβέρνησης, τόσο εντείνονται οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Το δόγμα τάξη και ασφάλεια αποσκοπεί στο να καλύψει κάθε έκφανση μικρών και μεγάλων αντιστάσεων, πόσο μάλλον όταν η αντίσταση εκφράζεται από αγωνιστές που εδώ και καιρό έχουν λάβει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θέση απέναντι στον ταξικό πόλεμο που μαίνεται, θέση μάχης. Εκεί, η εξουσία επιστρατεύει όλα τα νομικά και πολιτικά ερείσματα ώστε να εξαντλήσει τη βαρβαρότητά της. Ακόμα και αν δε βρίσκει ερείσματα, τότε θα τα εφεύρει. Η κατάδειξη των αυθαιρεσιών, η αποδόμηση του λόγου της εξουσίας δεν είναι ένας μάταιος αγώνας απεναντίας, είναι σύμφυτη με το σπάσιμο της απομόνωσης των κρατούμενων αγωνιστών που το κράτος προσπαθεί να επιβάλλει, είναι δεμένη με τη συμπόρευση κοινών αγώνων μέσα και έξω από τις φυλακές, το σπάσιμο τεχνητών διαχωρισμών ανάμεσα στα υποκείμενα του αγώνα, την από κοινού χάραξη στρατηγικής για τις μάχες που έρχονται. Οι μάχες θα δοθούν μέσα και έξω από δικαστικές αίθουσες, μέσα και έξω από τις φυλακές, με οριζόντιες αντιιεραρχικές διαδικασίες δομώντας διαύλους επικοινωνίας και αλληλεγγύης.

Αλληλεγγύη στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα και σε όσους διώκονται για την ίδια υπόθεση

Αλληλεγγύη στον αναρχικό Αντώνη Σταμπούλο

Άμεση απελευθέρωση στη Μαρία Θεοφίλου

Αναρχικό κάλεσμα στην γενική απεργία 12 Νοέμβρη

apergia_webΑφίσα καλέσματος από αναρχικές συλλογικότητες για την απεργιακή συγκέντρωση στις 12 Νοέμβρη στην Καμάρα 10:00 πμ

Ανακοίνωση Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης

12143205_10153752755295407_1931715480908001211_nΑπό τις 9 έως τις 18 Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα η Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση με τη συμμετοχή εκατοντάδων συντρόφων και συντροφισσών.

Στο δεκαήμερο αυτό, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις και δράσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειοκαι το Ρέθυμνο, ενώ κορύφωση του αποτέλεσε η τριήμερη συνάντηση στην πόλη των Χανίων.
Η Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση διοργανώθηκε από την αναρχική καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης «Τρεις Γέφυρες», η οποία απαρτίζεται από τοπικές συνεργασίες και πρωτοβουλίες σε επτά πόλεις της ελληνικής επικράτειας, με την υποστήριξη της Διεθνούς των Αναρχικών Ομοσπονδιών (IFA-IAF). Η οικονομική υποστήριξη της συνάντησης αυτής έγινε με τη συνεισφορά των ομάδων/ομοσπονδιών/συλλογικοτήτων που συμμετείχαν.

Στην Αθήνα (9-11/10), πραγματοποιήθηκε ένα τριήμερο ανοιχτών εκδηλώσεων-συζητήσεων πάνω σε θέματα, όπως η κατάσταση στα Βαλκάνια σήμερα και η θέση του επαναστατικού κινήματος, το περιεχόμενο της δράσης και οι μορφές οργάνωσης των αναρχικών σήμερα στις χώρες της Μεσογείου καθώς και η επικαιρότητα των αναρχικών ιδεών. Επίσης, στο πλαίσιο του τριημέρου, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή παρέμβαση στην περιοχή του Θησείου ενάντια στις μηχανές του πολέμου, τον εθνικισμό και τον φασισμό, αλλά και συναυλία αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές σε συνεργασία με το Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών.

Στη Θεσσαλονίκη (11-14/10), πραγματοποιήθηκε τετραήμερη Βαλκανική Αναρχική Συνάντηση με τη συμμετοχή εκατοντάδων συντρόφων και συντροφισσών από τις χώρες των Βαλκανίων. Στo πλαίσιo της συνάντησης αυτής, δόθηκε η ευκαιρία να αναδειχτούν ζητήματα, όπως ο αντιφασισμός, o αντιμιλιταρισμός, ο αντιεθνικισμός, καθώς επίσης οι κοινωνικές αντιστάσεις και δομές αυτοοργάνωσης σε διάφορες βαλκανικές χώρες όπως στη Σλοβενία, τη Ρουμανία, τη Σερβία ενώ ξεχωριστή θέση είχε το ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών στη βαλκανική χερσόνησο.

Στην Πάτρα (14/10), πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα τον αγώνα Νο Τav στη βορειοανατολική Ιταλία και τον αγώνα των κατοίκων στη βορειοανατολική Χαλκιδική ενάντια στα μεταλλεία χαλκού και χρυσού.

Στο Ηράκλειο (14/10), πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα τις ΑΟΖ (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες), την ενέργεια και τη γεωπολιτική,
ενώ στο Ρέθυμνο (15/10) έγινε εκδήλωση σχετικά με το κίνημα, την οργάνωση και την αντίσταση στην Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Επίσης, παρουσία της καμπάνιας των Τριών Γεφυρών υπήρξε σε πορείες που έγιναν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στο Ρέθυμνο, ως άμεση αντανακλαστική κίνηση στις δολοφονίες αγωνιστών στην Τουρκία.

Στα Χανιά (16-18/10), πραγματοποιήθηκαν δύο σημαντικές ανοιχτές εκδηλώσεις:

  • η πρώτη εκδήλωση αφορούσε τον αγώνα για το δημοκρατικό συνομοσπονδισμό στις κουρδικές περιοχές της Βόρειας Συρίας και της νοτιοανατολικής Τουρκίας [Link]
  • ενώ η δεύτερη πραγματεύθηκε την εμπόλεμη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Ουκρανίας και τη θέση του σύγχρονου διεθνιστικού κινήματος σχετικά με τις εκεί εξελίξεις. [Link]

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία διεθνιστικής αλληλεγγύης στους δρόμους των Χανίων. Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από 300 άνθρωποι από 17 χώρες.

  • Συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε, να αλλάξουμε εμπειρίες, αγωνίες, γνώμες.
  • Συναντηθήκαμε για να γεφυρώσουμε τις αντιστάσεις, για να συνδέσουμε τους αγώνες μας, για να φέρουμε ένα βήμα πιο κοντά τους λαούς μας.
  • Συναντηθήκαμε για να διαδηλώσουμε πως απέναντι στη βαρβαρότητα που επιβάλλουν τα κράτη, ο καπιταλισμός, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, αντιπαραθέτουμε έναν κόσμο διεθνιστικής αλληλεγγύης και συνεργασίας.
  • Συναντηθήκαμε για να δηλώσουμε ανοιχτά πως απέναντι στον κατακερματισμό της γης και της θάλασσας που επιβάλλουν τα εθνικά κράτη και οι ηγεμονικές υπερδυνάμεις, θέτουμε ως δική μας πρόταση την οργάνωση και σύνδεση των κοινωνιών.
  • Συναντηθήκαμε για να φέρουμε ένα βήμα πιο κοντά την αξιοπρέπεια, την κοινωνική απελευθέρωση, την αναρχία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι από την Πορτογαλία μέχρι και την Τουρκία, αλλά και από τις ΗΠΑ μέχρι την Ισλανδία, τη Γερμανία και τη Σουηδία.
Ας είναι αυτή η συνάντηση μια γέφυρα επικοινωνίας που συνεχώς θα διευρύνεται βρίσκοντας άλλη μια στερεή βάση στην αφρικανική ακτή της Μεσογείου.

Στην τριήμερη κορύφωση της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης, στην κρητική πόλη των Χανίων, σε αυτό το ιστορικό σταυροδρόμι της ανατολικής
Μεσογείου, ανοίξαμε νέους δρόμους συνεργασίας και αλληλεγγύης. Μέλη ομάδων, περιφερειακών ομοσπονδιών, ομοσπονδιών επικρατειακής εμβέλειας, ελευθεριακών συνδικάτων, άλλων μορφών συλλογικοτήτων, διαμορφώσαμε ένα πλαίσιο συζήτησης για την έμπρακτη προώθηση της αναρχικής διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Το πλαίσιο αυτό περιλαμβάνει:

  1. Την άμεση συνεργασία και την αλληλεγγύη σε αγώνες και αντιστάσεις που συντελούνται σήμερα στην περιοχή των Βαλκανίων αλλά και της  ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου
  2. Την πρόταση για τη διοργάνωση μίας νέας συνάντησης, το πρώτο τριήμερο του Απριλίου του 2016, με σκοπό τη συγκρότηση ενός βαλκανικού αναρχικού μετώπου αγώνα από ομοσπονδίες, ομάδες και συλλογικότητες του βαλκανικού χώρου, χρησιμοποιώντας ως παρακαταθήκη την πολύτιμη οργανωτική εμπειρία της καμπάνιας των «Τριών Γεφυρών», η οποία και ολοκληρώθηκε με το πέρας της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης.
  3. Τη δήλωση ενδιαφέροντος, έως την επόμενη συνάντηση, από ομοσπονδίες, ομάδες και συλλογικότητες των χωρών των Μεσογείου, ενός ανάλογου μεσογειακού μετώπου αγώνα
  4. Την πρόσκληση προς τους συντρόφους και συντρόφισσες της βόρειας Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής για τη διερεύνηση ανάλογων συναντήσεων εκεί.

Είναι επίσης σημαντικό να καταγγείλουμε τις προσπάθειες παρενόχλησης και παρεμπόδισης της ομαλής διοργάνωσης της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης. Αναφέρονται ορισμένα χαρακτηριστικά περιστατικά:

  •  Μέλος της αναρχικής καμπάνιας των «Τριών Γεφυρών» δέχτηκε εξονυχιστικό αστυνομικό έλεγχο, σωματικό αλλά και στο προσωπικό του αυτοκίνητο, από άνδρες της αστυνομίας, σε δρόμο του κέντρου της Αθήνας λίγες μόλις ώρες πριν ολοκλήρωση των αθηναϊκού τριημέρου εκδηλώσεων (11/10).
  •  Άνθρωποι που παρακολούθησαν την τελευταία εκδήλωση του αθηναϊκού τριημέρου εκδηλώσεων υπέστησαν εξακρίβωση στοιχείων λίγα μόλις μέτρα από τον τόπο πραγματοποίησής τους.
  • Σύντροφοι/ισσες και συναγωνιστές/στριες που κατέφθασαν με την ίδια πτήση στα Χανιά δέχτηκαν εξονυχιστικό αστυνομικό έλεγχο, σωματικό και στις αποσκευές τους, στον αερολιμένα Χανίων. Μάλιστα, με πρόσχημα την ανεύρεση δύο άδειων καλύκων στις αποσκευές, οι ελληνικές αρχές προχώρησαν στη σύλληψη μίας δικηγόρου από την Τουρκία, ενώ οι εισαγγελικές στην άσκηση εις βάρος της ποινικής δίωξης σε βαθμό πλημμελήματος με βάση το νόμο περί όπλων καθαρά με προσχηματικό τρόπο.

Αυτά τα περιστατικά δείχνουν πως το ελληνικό κράτος, όπως πριν αλλά όπως και τώρα με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο δεν αλλάζει στρατηγική στα σημαίνοντα θέματα εξωτερικής πολιτικής ακολουθώντας έτσι κατά γράμμα την πολιτική των προκατόχων τους, αλλά και ξεδιπλώνει κατασταλτικά σχέδια και μεθοδεύσεις σε οποιαδήποτε ανοιχτή κινηματική προσπάθεια επιχειρεί να φέρει τους ανθρώπους που αγωνίζονται και τους γειτονικούς λαούς πιο κοντά.

Η Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα βήμα στην καθημερινή δράση και παρουσία των αναρχικών στους τόπους που ζούνε και εργάζονται, προσπαθώντας να διαμορφώσουν, μαζί με κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται και επιχειρεί να οικοδομήσει μορφές οργάνωσης από τα κάτω, έναν κόσμο αξιοπρέπειας και ελευθερίας. Επιστρέφοντας ο καθένας/ η καθεμία στον τόπο του, αισθανόμαστε ακόμα πιο δυνατοί και βέβαιοι ότι η ζωή έχει αξία όταν αγωνίζεσαι για αυτήν.

Όπλο μας η αλληλεγγύη των από τα κάτω
Χανιά, 18 Οκτώβρη 2015

Φόρτωση περισσότερων