Ιστορικό
Στις 2 Μαρτίου 2015 συλλαμβάνεται η Εύη Στατήρη σύζυγος του Γεράσιμου Τσάκαλου (καταδικασμένου για συμμετοχή στη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς) καθώς και η μητέρα του Αθηνά Τσάκαλου. Η πρώτη κατηγορείται για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και η δεύτερη για υπόθαλψη εγκληματία, μιας και στο σπίτι της στη Σαλαμίνα συνελήφθη η έως τότε καταζητούμενη για το σχέδιο απόδρασης της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς, Αγγελική Σπυροπούλου. Μετά τη σύλληψή τους ακολούθησε ακόμα ένα τρομοσόου της ΕΛΑΣ με τις γνώριμες εικόνες κουκουλοφόρων πάνοπλων αστυνομικών να διαπομπεύουν τις κατηγορούμενες γυναίκες με τα αλεξίσφαιρα στα δικαστήρια σε ένα ιδιότυπο κυνήγι μαγισσών και το πόρισμα δόθηκε… στην πυρά, ένοχες λόγω συγγένειας.
Έτσι σήμερα η Αθηνά Τσάκαλου βρίσκεται με περιοριστικούς όρους αποκλεισμένη στη Σαλαμίνα μη μπορώντας να επισκεφτεί τα παιδιά της στις φυλακές Κορυδαλλού και στερούμενη τη δυνατότητα να κάνει ιατρικές εξετάσεις στην Αθήνα. Η Εύη Στατήρη βρίσκεται ακόμη προφυλακισμένη αφού η αίτηση αποφυλάκισής της έχει απορριφθεί 6 φορές μέχρι σήμερα με μοναδικό στοιχείο ενοχής τη συγγενική της σχέση.
Απεργία πείνας
Η Εύη Στατήρη ξεκίνησε απεργία πείνας από 14 Σεπτεμβρίου 2015 για να διεκδικήσει την απελευθέρωσή της. Στις 27 Σεπτεμβρίου βρισκόμενη στην 14 ημέρα απεργίας πείνας εισήχθη στο γενικό κρατικό νοσοκομείο Νίκαιας καθώς κρίθηκε αναγκαία η νοσηλεία της.
Η αριστερο-δεξιά συγκυβέρνηση έχει δώσει ικανοποιητικά δείγματα γραφής για το πώς χειρίζεται τέτοιες υποθέσεις. Όπως και στην περίπτωση του Νίκου Ρωμανού που μετά από πολυήμερη απεργία πείνας κατάφερε να του εγκριθούν εκπαιδευτικές άδειες χωρίς μέχρι σήμερα να μπορεί να κάνει χρήση τους, φαίνεται ότι η κυβέρνηση ψηφίζει τροπολογίες για να κατευνάσει τα πνεύματα αφήνοντας όμως νομικά παραθυράκια που προσκρούουν δήθεν στο πλέγμα της δικαστικής γραφειοκρατίας και αυθαίρετων αποφάσεων εφετών και συμβουλίων ώστε η ίδια να αποποιείται κάθε φορά την ευθύνη. Ένας ξεκάθαρος εμπαιγμός που στόχο έχει να λυγίσει ανθρώπους που δεν εγκαταλείπουν τους δικούς τους έρμαια στους τρομονόμους και στους σχεδιασμούς της αντιτρομοκρατικής.
Το κράτος πειραματίζεται για να εισάγει νέες κατασταλτικές μεθόδους περιορισμού, απομόνωσης και εκδίκησης. Κάθε φορά που εφαρμόζεται και μια νέα κατασταλτική μέθοδος το κράτος δοκιμάζει τις αντοχές ώστε να την παγιώσει ως εργαλείο. Εκεί είναι που η ιστορία συναντά τα υποκείμενα και ο καθένας μετριέται με το μπόι του. Όπως με τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού, των απεργών πείνας του ΔΑΚ και του Κώστα Σακκά που στάθηκαν στο ύψος τους και αγωνίστηκαν, έτσι και η Εύη Στατήρη σηκώνει το γάντι ενάντια στην ολοκληρωτικού τύπου αντιμετώπιση που το κράτος ασκεί στο πρόσωπό της, όπως και σε αυτό της Αθηνάς Τσάκαλου.
Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα που δίνει η Εύη Στατήρη ως συνέχεια των αγώνων που δόθηκαν έως σήμερα ενάντια στην ποινικοποίηση φιλικών-συντροφικών σχέσεων, στις φυλακές τύπου Γ, ενάντια στους τρομονόμους …μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής.
Επειδή η δίωξη συγγενικών και φιλικών προσώπων είναι ένα βήμα πριν τη δίωξη του φρονήματος
Άμεση απελευθέρωση της Εύης Στατήρη
«Σήμερα 14 Σεπτεμβρίου ξεκινάω ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ για την απελευθέρωσή μου… ενάντια στο φόβο της εξουσίας, ενάντια στο άδικο της δικαιοσύνης τους, ενάντια στα ψέματα των δημοσιογράφων, ενάντια στην απάθεια, ενάντια στη σιωπή…Μπάτσοι, δικαστές και πολιτικοί κλείδωσαν τις μέρες μου μέσα στα τείχη της φυλακής, όμως δεν μπορούν να κλειδώσουν την αξιοπρέπειά μου και την επιθυμία μου για ελευθερία…» Εύη Στατήρη