Σχετικά με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο και τη λεηλασία των ζωών μας

cwΜετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου έχουν ξεκινήσει να λαμβάνονται όλα τα μέτρα από τους διεθνείς και εγχώριους τοκογλύφους για την υλοποίησή του. Παρόλο που αποτελεί απλώς τη συνέχεια των δύο προηγούμενων μνημονίων η ειδοποιός διαφορά είναι ότι το πρόγραμμα αυτό υλοποιείται από την «αριστερή» κυβέρνηση του Σύριζα. Ο Σύριζα επιχείρησε να αυτοπαρουσιαστεί ως μια προοδευτική πολιτική κίνηση που θα υλοποιούσε ένα πρόγραμμα κεϋνσιανής διαχείρισης του κράτους, και έτσι κατάφερε να προηγηθεί δύο συνεχόμενες φορές στην εκλογική αναμέτρηση και να καταλάβει την εξουσία, όμως το κυριότερο που πέτυχε -για την κυριαρχία- είναι η αφομοίωση των κινημάτων.

Το κεφάλαιο είχε την ανάγκη από μία νέα πολιτική δύναμη ώστε να συνεχίσει την μνημονιακή πολιτική καθώς όλοι οι προηγούμενοι πολιτικοί σχηματισμοί είχαν δοκιμαστεί, εν πολλοίς αμφισβητηθεί και απαξιωθεί και οδηγούσαν στην όξυνση των κοινωνικών αντιστάσεων.

Το κράτος για εμάς ποτέ δεν αποτελούσε ένα εργαλείο το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους καλούς διαχειριστές ή τους καλούς αριστερούς ή ακόμα και από τους εργάτες προς όφελος την εργατικής τάξης. Αντιλαμβανόμαστε το κράτος ως θεσμό καταπίεσης και εκμετάλλευσης, ως εκτελεστικό βραχίονα του κεφαλαίου προκειμένου να συντηρείται, αυξάνεται και να πολλαπλασιάζεται. Η «κοινωνική ασφάλιση» περιλαμβάνει ουσιαστικά τις παροχές (ιατροπεριθαλπτικές, φαρμακευτικές) και τη συνταξιοδότηση. Είναι δηλαδή ο έμμεσος μισθός του καθενός μας, οι μηνιαίες εισφορές που λαμβάνει το κράτος από τον άμεσο μισθό μας. Το νομοσχέδιο, του τρίτου μνημονίου, που κεντρίζει το ενδιαφέρον είναι σχετικά με το νέο ασφαλιστικό, το οποίο πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση εντός των επόμενων ημερών. Το εν λόγω νομοσχέδιο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, τη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, τη μείωση του εφάπαξ, την αύξηση ασφαλίστρων κ.α. Με λίγα λόγια πρόκειται για την ολοκληρωτική κατάρρευση οποιασδήποτε μέριμνας απέναντι στα ήδη λεηλατημένα κατώτερα κοινωνικά στρώματα.

Από την μεριά μας αντιλαμβανόμαστε ως ειλημμένη πολιτική στρατηγική του κεφαλαίου την μετακύληση του κόστους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης στις πλάτες μας, όσο και την απαξίωση, πειθάρχηση και καταμερισμό του εργατικού δυναμικού. Το εν λόγω νομοσχέδιο σφραγίζει τη συνέχεια αυτής της πολιτικής. Μιας πολιτικής που ξεκινάει από την ανασφάλιστη εργασία και καταλήγει στις επισφαλείς σχέσεις εργασίας. Κλασικό παράδειγμα των τελευταίων ετών είναι τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας τα οποία δεν αποτελούν τίποτα παραπάνω από ένα παρκινγκ ανέργων με το πρόσχημα ότι παράλληλα τους επιμορφώνουν. Στα συγκεκριμένα προγράμματα οι ώρες ασφάλισης κάλυπταν τον εργαζόμενο μόνο για ιατρική περίθαλψη την περίοδο εργασίας. Παράλληλα όμως έδιναν και το δικαίωμα στα αφεντικά να εκμεταλλευτούν τον ωφελούμενο εργάτη τοποθετώντας τον σε οποιοδήποτε πόστο επιθυμούσαν χωρίς περαιτέρω αποζημίωση (πέρα από αυτήν που κάλυπτε το πρόγραμμα της Ε.Ε). Η ενίσχυση των επισφαλών σχέσεων εργασίας δεν σταματάει εδώ προήρθε μέσα από προηγούμενα νομοσχέδια σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις, μάλιστα το κεφάλαιο προκειμένου να εδραιώσει αυτά τα νομοσχέδια δημιούργησε διαφόρων ειδών ιδεολογήματα και αύξησε τον κοινωνικό κανιβαλισμό ακόμα και εντός των ίδιων των αγώνων. Οι ίδιες οι κοινότητες αγώνα κατέληγαν σε αδιέξοδα όταν είχαν απέναντί τους ρητορικές του τύπου οι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, οι γιατροί με τα φακελάκια, οι καθηγητές με τις πολλές άδειες κ.α.

Ως κόσμος του αγώνα θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχίσουμε να βρίσκουμε συμμάχους της τάξης μας και να δημιουργούμε νέες κοινότητες. Οφείλουμε να βγάλουμε το κίνημα από το λήθαργο της αφομοίωσης, να δημιουργούμε της δομές αυτοπροστασίας, επιβίωσης αλλά και απεικόνισης του μέλλοντος χωρίς να σταματήσουμε την ταξική πάλη και την διεκδίκηση με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

ΠΟΡΕΙΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ:

14/4 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΘΕΡΑΠΟΝΤΑ 18:00
19/4 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΠΤΑΛΟΦΟΥ 18:00