Στις 4/08/2016 σε τυχαίο έλεγχο των μπάτσων στην Σπάρτη συλλαμβάνονται ύστερα από καταδίωξη οι αναρχικοί Κ. Σακκάς και Μ. Σεϊσίδης οι οποίοι καταζητούνταν για διαφορετικές καταδικαστικές αποφάσεις ο καθένας.
Κατά την διάρκεια της καταδίωξης τους οι μπάτσοι πυροβολούν σε ευθεία βολή εναντίον των άοπλων συντρόφων, ευτυχώς χωρίς να τους πετύχουν, ενώ κατά την διάρκεια της σύλληψης και μετά από αυτή ξυλοκοπούνται και υπόκεινται σε βασανιστήρια στην αστυνομική διεύθυνση Λακωνίας. Χωρίς παρουσία δικηγόρου και με συνοπτικές διαδικασίες μεταφέρονται στην Αθήνα. Από εκεί αφού διατάσσεται η προφυλάκιση τους.
Ο αναρχικός Μ. Σεϊσίδης καταζητούνταν και μάλιστα με επικήρυξη 600.000 ευρώ για την συμμετοχή του σε ληστείες της συμμορίας που κατασκεύασε η αντιτρομοκρατική δίνοντας της το όνομα “ληστές με τα μαύρα”.
H υπόθεση ξεκινάει στις 26/01/06 όταν ο σύντροφος Γ. Δημητράκης μετά από ληστεία στην Εθνική Τράπεζα, πυροβολημένος από αστυνομικούς, κακοποιείται δημόσια θέα και συλλαμβάνεται. Με την μεγάλη επιτυχία της ΕΛΑΣ να παίζει σε όλα τα κανάλια μαζί με εικόνες της κακοποίησης του τραυματία συντρόφου οι εγκέφαλοι της αντιτρομοκρατικής αποφασίζουν να φορτώσουν άλλες 6 “ορφανές” ληστείες ώστε να φεύγουν από το αρχείο τους. Για να μπορέσουν να δέσουν τις κατηγορίες ώστε ο σύντροφος να πάει με τον αντιτρομοκρατικό (που τότε χρειαζόταν 4 άτομα για να ενεργοποιηθεί) απαγγέλουν κατηγορίες στους συντρόφους Γ. Τσιρώνη και τα αδέρφια Σίμο και Μάριο Σεϊσίδη.
Ο Γ. Δημητράκης καταδικάζεται τον Ιούλιο του 2007 για την ληστεία στην εθνική τράπεζα στην Σόλωνος αρχικά με βαριά ποινή (κάθειρξη 25 χρόνων) και σε δεύτερο βαθμό αφού έχει ξεφουσκώσει η φούσκα της αντιτρομοκρατικής στο μισό σε 12,5 χρόνια και αφού εκτίει την ποινή του αποφυλακίζεται, ενώ για τις υπόλοιπες 6 ληστείες, την απόπειρα ανθρωποκτονίας και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος αθωώνεται.
Οι υπόλοιποι 3 κατηγορούμενοι διέφυγαν την σύλληψη και ζούσαν φυγόδικοι. Στις 03/05/2010 μπάτσοι καταδιώκουν, πυροβολούν, σακατεύουν στο ξύλο και συλλαμβάνουν τον Σίμο Σεϊσίδη με συνέπεια τον ακρωτηριασμό του ποδιού του. Στις 29/5/2015 συλλαμβάνεται ο Γ. Τσιρώνης σε επιχείρηση της ΕΛΑΣ, επιχείρηση που οδήγησε στην αυτοκτονία του Σπύρου Δραβίλα. Αμφότεροι αθωώνονται ομόφωνα, σε 2 διαφορετικά δικαστήρια, για όλες τις κατηγορίες που αφορούν την συγκεκριμένη υπόθεση.
Με ένα κατηγορητήριο που είχε κουρελιαστεί άλλες 3 φορές στις αίθουσες των δικαστηρίων κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε την αθώωση και του Μάριου Σεϊσίδη. Αντ’ αυτού όμως τον Απρίλη του 2017 σε μία απόφαση μνημείο δικαστικής αυθαιρεσίας ο σύντροφος καταδικάζεται πρωτόδικα σε 36 χρόνια κάθειρξη.
Η εκδικητική μανία του πλέγματος των διωκτικών μηχανισμών δεν είναι κάτι που μας εκπλήσσει. Ξέρουμε πολύ καλά πως το θράσος τους είναι απύθμενο όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν όσους αναγνωρίζουν ως εχθρούς του κράτους. Αν κάτι είναι που μπορεί να προστατέψει από τέτοιου είδους αυθαιρεσίες όσους έχουν ταχθεί στον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, είναι η δύναμη της αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιζόμενων και η ανάδειξη του πραγματικού προσώπου του κράτους, αυτού που θέλει να κρύβει από την κοινωνία. Τον χωρίς όρια μηχανισμό σύνθλιψης ανθρώπου και φύσης για την υπεράσπιση των συμφερόντων μιας δράκας κεφαλαιοκρατών και των σκυλιών τους.
Στις 15/5 είναι το εφετείο του Μάριου. Δεν θα ανεχθούμε ούτε μια μέρα παραπάνω ομηρίας του συντρόφου. Οι ζωές μας δεν είναι παιχνίδια στα χέρια των διωκτικών μηχανισμών για να μοιράζονται γαλόνια. Ομηρία 13 χρόνων, τραυματισμοί συντρόφων, φυλακίσεις και ό,τι συνεπάγεται το κυνήγι μαγισσών που ξεκίνησε τον Γενάρη του 2006 πρέπει να τελειώσουν άμεσα.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ