Η κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία εξαιτίας της πανδημίας Covid-19 πάει από το κακό στο χειρότερο. Ένας ιός που μπήκε στη ζωή μας εδώ κ αρκετούς μήνες. Ένας ιός που μας υπενθυμίζει την λάθος κατεύθυνση που πορεύεται η ανθρωπότητα. Αναμφίβολα, όσο το παράλογο καπιταλιστικό συστήμα επελαύνει, άγνωστοι ιοί και ασθένειες θα μας χτυπούν όλο και συχνότερα. Το καταστροφικό χέρι του συστήματος καίει και καταστρέφει ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει φέρνοντας μας αντιμέτωπους με ένα δυστοπικό μέλλον.
Η υπερσυγκέντρωση πληθυσμών σε γιγαπόλεις που δημιουργήθηκαν σε διάστημα λίγων χρόνων για να στηρίξουν την υπερπαραγωγή άχρηστων καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία με τη σειρά τους θα πεταχτούν σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αντικατασταθούν από καινούρια φαντεζί σκουπίδια, δημιουργεί μια εφιαλτική κατάσταση στην Άπω Ανατολή. Μόλυνση, κολοσσιαίες παρεμβάσεις στη φύση για να υδροδοτηθούν και να ηλεκτροδοτηθούν, απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης για προλετάριους και υποπρολετάριους που στοιβάζονται ώστε να παράγουν με εξευτελιστικούς μισθούς, δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για την εξάπλωση ασθενειών.
Από την καύση σκουπιδιών σε Βόλο κ Θεσσαλονίκη και τα αιολικά πάρκα που επιχειρείται να εγκατασταθούν σε κάθε βουνοκορφή του τόπου, μέχρι τις φλόγες και την υλοτομία που καταστρέφουν τον Αμαζόνιο τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη, είναι πτυχές της ίδιας πολιτικής θανάτου. Το συνώνυμο του καπιταλισμού είναι ο θάνατος.
Τους μήνες που πέρασαν από το πρώτο lock down το ελληνικό κράτος δεν έκανε τίποτα το ουσιαστικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Το νοσηλευτικό προσωπικό μειώθηκε αντί να αυξηθεί ώστε να καλυφθούν τα ήδη μεγάλα κενά και συνεχίζει να εργάζεται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες . Όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί οι ΜΕΘ, αλλά ακυρώνεται το 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων. Αντί λοιπον να γίνει επίταξη των ιδιωτικών κλινικών όποιος πρέπει να χειρουργηθεί εξαναγκάζεται στο να αναζητήσει ιδιωτική λύση, αν φυσικά έχει την οικονομική δυνατότητα.
Eφιαλτική είναι η κατάσταση στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης – χώρους αποθήκες ψυχών, όπου χιλιάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες προσπαθούν να επιβιώσουν. Άνθρωποι δίχως ζεστό νερό, δίχως στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και ατομικής υγιεινής, αποστερημένοι από πρόσβαση σε περίθαλψη. Ήδη σε αυτούς τους χώρους προσμετρώνται αρκετά κρούσματα covid (βλ φυλακές Διαβατών). Ο εγκλεισμός στα κελιά της δημοκρατίας ισοδυναμεί με θανατική ποινή.
Το κράτος και τα αφεντικά μετατρέπουν την υγειονομική κρίση σε ευκαιρία ώστε να οξύνουν την επίθεση στην εργατική τάξη. Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση του 8ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, εργάτες λάστιχο κ επίθεση στην απεργία κ στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Η επίθεση εντείνεται με την ψήφιση του πτωχευτικού κώδικα/νόμου, ενός νόμου που ανοίγει την πόρτα στην κατάσχεση της πρώτης κατοικίας και την αρπαγή του όποιου εισοδήματος. Ένας ακόμα νόμος που πλήττει τους ανέργους , τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους αυτοαπασχολούμενους. Ο πτωχευτικός κώδικας διευκολύνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ουσιαστικά πετάει τον κόσμο στο δρόμο χαρίζοντας τα σπίτια στους έχοντες για ένα κομμάτι ψωμί.
Το κράτος θωρακίζεται φοβούμενο την επίθεση της κοινωνίας. Εν μέσω πανδημίας γίνονται χιλιάδες προσλήψεις μπάτσων και καραβανάδων, τη στιγμή που οι ανάγκες της κοινωνίας είναι για υγειονομικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. Μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για σχολεία και νοσοκομεία όμως βρίσκουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Δεν έχουν να προμηθευτούν λεωφορεία με αποτέλεσμα να στοιβάζεται ο κόσμος εν μέσω πανδημίας, τους περισσεύουν όμως για να ταΐζουν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας ώστε να εντείνεται η νάρκωση των υπηκόων.
Η κυβέρνηση ζητάει κοινωνική ειρήνη ενώ κηρύττει πόλεμο. Η συγκυρία της πανδημίας χρησιμοποιείται ως πρόσχημα και χρυσή ευκαιρία για την επέλαση της κρατικής καταστολής απέναντι στον κόσμο του αγώνα. Επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής σε όσους αντιστέκονται, σε εργαζόμενους που διεκδικούν, σε αντιφασίστες και αντιφασίστριες που βάζουν αναχώματα στην φασιστική απειλή, εκκένωση καταλήψεων των σπιτιών της αντίστασης, διώξεις και φυλακίσεις συντρόφων/ισών με στημένα κατηγορητήρια και σκευωρίες. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι χτυπώντας τον κόσμο του αγώνα θα γλιτώσουν από την κοινωνική οργή που ξημερώνει.
Οι ακροδεξιοί διαχειριστές της εξουσίας έχουν το θράσος να μιλούν για ατομική ευθύνη. Ένα αφήγημα που το προπαγανδίζουν με επιμέλεια από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία ώστε να αποποιηθούν εκ των προτέρων κάθε πολιτική ευθύνη συνεπικουρούμενο φυσικά από την τρομουστερία που ξερνάνε τα ΜΜΕ. Δεν πείθουν κανέναν. Την ευθύνη για τους θανάτους από Covid-19 την έχουν αποκλειστικά το κράτος και τα αφεντικά.
Η συλλογική ευθύνη που έχουμε εμείς οι προλετάριοι και οι προλετάριες είναι να αντεπιτεθούμε σε αυτούς που μας κλέβουν την ζωή. Είναι η συλλογική ευθύνη να οργανωθούμε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά. Είναι συλλογική μας ευθύνη να οργανώσουμε έναν άλλο τρόπο ζωής σε αρμονία με τη φύση, να δημιουργήσουμε ένα κόσμο πιο δίκαιο ένα κόσμο που να βασίζεται στην ισότητα, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλεγγύη και στην ελευθερία.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΝΕΡΟ, ΘΕΡΜΑΝΣΗ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ/ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ