ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Την Πέμπτη 1 Απριλίου 3 εργάτες σκοτώνονται ακαριαία στην Εύβοια όταν τους χτυπά τάση 20.000 volt και ένας ακόμη εργάτης τραυματίζεται σοβαρά και μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Όλοι τους είναι εργολαβικοί εργαζόμενοι της εταιρείας ΑΚΤΩΡ, οι οποίοι εκτελούσαν εργασίες υπογειοποίησης του δικτύου για λογαριασμό του ΔΕΔΔΕΗ.
Δεν πρόκειται για εργατικά “ατυχήματα” αλλά για δολοφονίες με άμεσα υπευθύνους το κράτος και τα αφεντικά. Τα αφεντικά τα τελευταία χρόνια και με την πρόφαση της οικονομικής κρίσης, για να αυξήσουν τα κέρδη τους, προβαίνουν σε μείωση των μεροκαμάτων, μείωση του προσωπικού, ελλιπή εκπαίδευση των εργαζομένων. Αυτά συνεπάγονται σε εντατικοποίηση της εργασίας, περισσότερο “τρέξιμο” σε λιγότερη ώρα που θα αποφέρει μεγαλύτερο κέρδος στις τσέπες τους με το μικρότερο δυνατό κόστος. Επομένως, είναι φυσικό επακόλουθο ότι τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων πάνε περίπατο, ειδικά σε επικίνδυνες εργασίες σαν τη συγκεκριμένη, αφήνοντας έκθετους σε οποιοδήποτε κίνδυνο ανθρώπους της τάξης μας. Όλα τα παραπάνω υποστηρίζονται από τη διαρκή αντεργατική πολιτική του κράτους τα τελευταία χρόνια. Ξέρουμε καλά ότι όταν τα αφεντικά αρνούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη ακόμα και για τη διαφύλαξη της ζωής των εργαζομένων και η εργασία διαρκώς εντατικοποιείται, για κάθε θάνατο ή τραυματισμό εν ώρα εργασίας υπάρχει δόλος.
Ο ΔΕΔΔΗΕ αποτελεί την υπεύθυνη εταιρεία για τη διανομή του ηλεκτρικού ρεύματος ανά την ελληνική επικράτεια. Είναι ο οργανισμός που πραγματοποιεί τη διακοπή ηλεκτροδότησης σε συνανθρώπους μας που “δεν τη βγάζουν”, πόσο μάλλον στην παρούσα συγκυρία της πανδημίας και τη συνέχιση της οικονομικής κρίσης που αυτή πυροδοτεί. Απειλώντας ή αποκόπτοντας την πρόσβαση σε μία υπηρεσία κομβικής σημασίας για τη ζωή μας, οξύνει τα προβλήματα επιβίωσης των συνανθρώπων μας που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν. Παράλληλα, κάνει τα στραβά μάτια για τα χρέη των κεφαλαιοκρατών υπενθυμίζοντας μας την αντικοινωνική του πολιτική εις βάρος των εκμεταλλευόμενων.
Ο ΔΕΔΔΗΕ τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε διαδικασία πώλησης σημαντικού κομματιού των μετοχών του από τη μητρική ΔΕΗ, πράγμα που οδηγεί στην ιδιωτικοποίησή του. Η ιδιωτικοποίηση ενός οργανισμού που διαχειρίζεται την ενέργεια, απαραίτητη για τη ζωή των ανθρώπων, και η διαχείριση του από κομμάτια της ελεύθερης αγοράς, θα επιφέρει ακριβότερες και χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες, αποκλεισμό περισσότερων ανθρώπων από το ηλεκτρικό ρεύμα, χειρότερες εργασιακές συνθήκες. Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερο κίνδυνο για την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι οι εργολαβίες. Ουσιαστικά πρόκειται για μεσάζοντες εκτέλεσης των έργων δημοσίου συμφέροντος και διαχείρισης των εργαζομένων. Χρήματα κόβονται από τους μισθούς των εργατών για να μεταφερθούν σε ένα μεσάζοντα εργολάβο. Η εντατικοποίηση και οι χειρότερες εργασιακές συνθήκες είναι συνώνυμα με αυτό το καθεστώς εργασίας. Οι εργολάβοι για να μειώσουν την χασούρα τους δεν τηρούν τα απαραίτητα μέτρα προστασίας ενώ η επίβλεψη των εργασιακών συνθηκών ανατίθεται από τους ίδιους σε ιδιωτικούς φορείς της επιλογής τους, όσον αφορά τα δημόσια έργα, και όχι από κάποιο σώμα Επιθεώρησης Εργασίας. Με άλλα λόγια, δηλαδή, το κράτος αποποιείται των ευθυνών του και ξεπλένει κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία. Έτσι και στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα θύματα του δυστυχήματος είναι εργαζόμενοι του ΑΚΤΩΡ που είχε αναλάβει το έργο. Ο ΑΚΤΩΡ δεν τηρούσε ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας (δεν έκοψε καν την παροχή ηλεκτρικού για εργασίες σε κολώνες), ούτε παρείχε την απαραίτητη εκπαίδευση και πιστοποίηση στους εργαζόμενους παρόλο που ήταν ευθύνη του να το κάνει.
Ο κατάλογος των νεκρών της τάξης μας δεν έχει τέλος . Οι νεκροί εργάτες δεν είναι αριθμοί, είναι οι συνάνθρωποι μας που δεν γύρισαν ποτέ στο σπίτι, είναι τα ταξικά μας αδέρφια που σκοτώθηκαν στο μεροκάματο/νυχτοκάματο, θυσία στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα αποτελούν την πιο φριχτή έκφραση της διαρκούς υποτίμησης των ζωών μας. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουν και την τεράστια αναγκαιότητα για οργάνωση στη βάση των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Μέσα από την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων της τάξης μας, μέσα από τους αγώνες μας στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, σε οποιαδήποτε πτυχή της καθημερινότητας μας, στεκόμαστε η μία δίπλα στον άλλο και στήνουμε αναχώματα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου.
Τα πλούτη τους είναι βαμμένα με το αίμα των εκμεταλλευόμενων, των φτωχών, των προλετάριων. Να μην τους αφήσουμε να μας βυθίσουν στο σκοτάδι, την απελπισία και το θάνατο. Να μην επιτρέψουμε να εγκληματούν άλλο ενάντια στην τάξη μας. Για όλους εμάς που παλεύουμε κόντρα στην εξαθλίωση μας και το θάνατο. Για την ζωή και την αλληλεγγύη, για την κοινωνική επανάσταση…
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΝΕΡΟ, ΘΕΡΜΑΝΣΗ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ
ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΡΕΙΣ ΝΕΚΡΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
Συγκέντρωση – μικροφωνική : Παρασκευή 16/4 στις 12:00
στον ΔΕΔΔΗΕ κεντρικής Θεσσαλονίκης, Αγίου Δημητρίου 37