Μάι 05

Πορεία Πρωτομαγιάς : 06/05 στις 10.30 στην καμάρα

    • “Θα έρθει η μέρα που η σιωπή μας θα είναι πιο δυνατή από τις φωνές που καταπνίγετε σήμερα”
      August Spies
      Έχουν περάσει 135 χρόνια από την εξέγερση του Σικάγο, από τον αγώνα των εργατών για το 8ωρο,
      για καλύτερες συνθήκες εργασίας και για την πτώση του καπιταλιστικού συστήματος. Κεκτημένα
      που κατακτήθηκαν με αίμα, με θυσίες στους δρόμους, στις φύλακες και στο ικρίωμα. Για τα γεγονότα
      του Haymarket καταδικάστηκαν 8 αναρχικοί, οι 7 σε θάνατο και ένας, ο Oscar Neebe, σε 15 χρόνια
      κάθειρξη. Οι Spies, Parsons, Engel και Fischer απαγχονιστήκαν. Ο Lingg αυτοκτόνησε μια μέρα πριν
      τον εκτελέσουν. Η θανατική ποινή μετατράπηκε σε ισόβια για τους Fielden και Schwab μετά από
      πιέσεις από το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης.
      Έχουν περάσει 85 χρόνια από τον ματωμένο Μάη της Θεσσαλονίκης από τη μεγάλη απεργία των
      καπνεργατών και την εξέγερση που ακολούθησε με 11 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
      Έχουμε χρέος να μην ξεχνάμε τους αγώνες που έδωσε η τάξη μας στο παρελθόν. Οι αγώνες του χθες
      είναι φάρος και έμπνευση για τους αγώνες του σήμερα. Βρισκόμαστε στο ξεκίνημα μιας ακόμη
      κρίσης. Η πανδημία είναι άλλη μία χρυσή ευκαιρία για το κράτος και το κεφάλαιο. Με πρόσχημα τον
      covid 19 επιτίθεται στις ελευθερίες μας και σε όσα κεκτημένα μας έχουν μείνει. Σε διεθνές επίπεδο
      βλέπουμε μια ολομέτωπη επίθεση στους “από τα κάτω”. Το μέλλον που μας επιφυλάσσουν το κράτος
      και τα αφεντικά είναι γεμάτο καταστολή, εξαθλίωση και θάνατο. Ο καπιταλισμός μεταλλάσσεται, η
      παραγωγή αλλάζει, ο τρόπος χρήσης των νέων τεχνολογιών προς όφελος του κεφαλαίου θα
      δημιουργήσουν χιλιάδες καινούριους άνεργους και όσοι θα εργάζονται θα δουλεύουν με ακόμη πιο
      εντατικοποιημένους ρυθμούς για ψίχουλα.
      Το ελληνικό κράτος από την αρχή της πανδημίας θωρακίστηκε -όχι απέναντι στον covid 19- αλλά για
      να διασφαλίσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου αφήνοντας τα φτωχότερα στρώματα και τους/τις
      εργαζόμενους/ες εκτεθειμένους/ες στον ιό μετρώντας σήμερα χιλιάδες νεκρούς της τάξης μας
      απόρροια της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας. Προτίμησε να προσλάβει χιλιάδες μπάτσους,
      εξόπλισε τον στόλο καταστολής και μοίρασε άφθονο χρήμα στα ΜΜΕ για τη διάχυση της κρατικής
      προπαγάνδας, πετώντας το μπαλάκι της “ατομικής ευθύνης” αντί να ενισχύσει ουσιαστικά το δημόσιο
      σύστημα υγείας. Όπως ήταν φυσικό, το κράτος συνέχισε μέσα στο λοκντάουν τον αντικοινωνικό του
      ρόλο, ψηφίζοντας μια σειρά από εγκληματικά νομοσχέδια. Από το νομοσχέδιο για την παιδεία που
      μεταξύ άλλων προβλέπει και την δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας, το νομοσχέδιο για το
      περιβάλλον που θεσμοθετεί την περαιτέρω λεηλασία της φύσης, το νομοσχέδιο για τα
      οπτικοακουστικά μέσα όπου καιροφυλακτεί η λογοκρισία και τον νέο πτωχευτικό κώδικα μια επίθεση
      στην πρώτη κατοικία.
      Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, το όποιο προβλέπει την
      ουσιαστική κατάργηση του 8ωρου και νομιμοποίηση του 10ωρου εργασίας, καθώς και την αύξηση
      των υπερωριών ανά τον χρόνο από 120 σε 150. Πετάνε το μπαλάκι στην ατομική επιλογή του κάθε
      εργαζόμενου για ευελιξία ωραρίων, γνωρίζοντας πως δεν έχει και πολλές επιλογές σε μία συμφωνία
      που δεν γίνεται υπό ίσους όρους. Κατ’ αυτό τον τρόπο νομιμοποιούν και παγιώνουν την 10ωρη
      εργασία η οποία δεν θα αμείβεται ως υπερεργασία ή υπερωρία, αλλά με λιγότερες ώρες εργασίας τις
      επόμενες μέρες. Επιπλέον, στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας προστίθενται και άλλοι κλάδοι,
      προχωρώντας μεθοδικά προς την ολική κατάργηση της. Από την άλλη, ο συνδικαλιστικός νόμος, σε
      συνέχεια των νομοσχεδίων του Σύριζα, στοχεύει ανοιχτά στην ποινικοποίηση και τρομοκράτηση της
      συνδικαλιστικής δράσης, στην επίθεση στα σωματεία μέσω του ηλεκτρονικού φακελώματος των
      μελών τους, την ηλεκτρονική ψηφοφορία και την ποινικοποίηση των απεργιακών παρεμβάσεων και
      περιφρουρήσεων, όπου η απεργία θα κηρύσσεται παράνομη σε ενδεχόμενο μπλοκάρισμα της
      παραγωγής μιας επιχείρησης. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε
      ημέρες απεργίας με προσωπικό ασφαλείας στο 40% των συνολικών εργαζομένων,
      απονοηματοδοτούν τις απεργίες οι οποίες για να καταστούν δυναμικές και μαχητικές στοχεύουν στο
      μπλοκάρισμα της ροής του κεφαλαίου.
      Αν το κράτος και τα αφεντικά θεωρούν ότι θα μείνουμε άπραγοι/ες στην επίθεση που δέχονται τα
      κεκτημένα του προλεταριάτου πλανώνται πλάνην οικτράν. Το 8ωρο και η απεργία είναι κατακτήσεις
      βαμμένες με το αίμα της εργατικής τάξης. Οφείλουμε να ορθώσουμε ανάχωμα στις ορέξεις των
      αφεντικών, με όπλα την Αυτοοργάνωση και την Αλληλεγγύη να αντεπιτεθούμε στο κράτος και το
      κεφάλαιο. Μέσα από τα σωματεία βάσης κόντρα στο κρατικό-γραφειοκρατικό συνδικαλισμό και την
      λογική της ανάθεσης. Μέσα από ομάδες προλεταριακής αυτοάμυνας και συνελεύσεις γειτονιάς να
      προστατέψουμε τις κοινότητες μας και να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες. Το μόνο που έχουμε
      είναι ο ένας την άλλη. Όλοι και όλες μαζί μπορούμε να ονειρευτούμε και να δημιουργήσουμε έναν
      άλλο κόσμο, δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δίχως την λεηλασία της φύσης. Η
      Κοινωνική Επανάσταση είναι η μονή ρεαλιστική λύση για τα προβλήματα μας, για την
      Απελευθέρωση της Τάξης μας, την Κοινωνική Απελευθέρωση, για την Αναρχία, τον Ελευθεριακό
      Κομμουνισμό
      ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ
      ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
      ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΒΑΣΗΣ
      ΠΕΜΠΤΗ 6/5 ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΙΣ 10:30