Ο αναρχικός Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5 διεκδικώντας την αποφυλάκιση του μετά από 8.5 χρόνια εγκλεισμού και αφού από τον Δεκέμβρη του 21 πληροί όλες τις προϋποθέσεις της αστικής δικαιοσύνης. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας, το οποίο αρνείται την υφ’ όρον απόλυση, ζητώντας ουσιαστικά δήλωση μετανοίας από την πλευρά του φυλακισμένου. Μια πρακτική η οποία παραπέμπει σε ιδεολογική χρήση της “ανεξάρτητης δικαιοσύνης” η οποία παρέχει τα κεκτημένα δικαιώματα με όρους καθυπόταξης των πολιτικών κρατουμένων.
Η συγκεκριμένη απόφαση δε μπορεί πάρα να ειδωθεί ως κομμάτι της συνολικότερης ιδεολογικής επίθεσης από πλευράς κράτους και κεφαλαίου προς τον κόσμο του αγώνα. Από τον Δεκέμβρη του 08 ως τους αγώνες τις περιόδου 10-12 η άγρια καπιταλιστική αναδιάρθρωση βρήκε ανάχωμα τους μεγαλειώδεις αγώνες εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων, με αποτέλεσμα την πλήρη απονομιμοποίηση του πολιτικού προσωπικού και την επιστράτευση της σοσιαλδημοκρατίας για βελούδινη εφαρμογή των μνημονίων. Ο εξευτελισμός της τελευταίας, με την πλήρη υποταγή στις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών, έφερε πίσω τις δυνάμεις της αντιεξέγερσης πιο αδηφάγες από ποτέ, να επελαύνουν πάνω από τα κοινωνικά ερείπια που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο νεοφιλελευθερισμός, χέρι χέρι με την προπαγάνδα των ΜΜΕ και την καταστολή των μπάτσων είναι εδώ για να λεηλατήσει ότι δεν κατάφερε ως το 2015 και να ισοπεδώσει όποια κοινωνική αντίσταση δε βούλιαξε στην σοσιολδημοκρατική ματαιότητα.
Η υιοθέτηση αυτής της ατζέντας από την κυβέρνηση καθιστά την εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων ως κεντρικό διακύβευμα, σε συμβολικό και ουσιαστικό επίπεδο. Από το κόψιμο αδειών του Δ. Κουφοντίνα, την άρνηση αδειών στην Π. Ρούπα, την εξοντωτική ποινή στον Β. Σταθόπουλο, ως την απόρριψη αποφυλάκισης του Γ. Μιχαηλίδη η κυβέρνηση προπαγανδίζει το δόγμα της πυγμής, προκειμένου να εντείνει το αίσθημα ματαιότητας προς τα ευρύτερα αγωνιζόμενα κομμάτια που δημιούργησαν εμπόδια στην νεοφιλελεύθερη λεηλασία κατά το πρόσφατο παρελθόν. Δεν αμφιβάλουμε πως ένας νεκρός πολιτικός κρατούμενος μπορεί να είναι κομμάτι των πολιτικών σχεδιασμών τους.
Όποιος/α βλέπει τον αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη ξεκομμένα από την επίθεση στην τάξη μας ή την επίθεση στην τάξη μας ξεκομμένα από τον αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη ας ετοιμάζεται για τη σειρά του. Είτε λέγεται εκδικητικότητα προς τους πολιτικούς κρατούμενους, είτε λέγεται ανεργία, αύξηση βασικών αγαθών, κοψίματα ρεύματος, εξώσεις, τα πρόσωπα του τέρατος είναι πολλά. Η αλληλεγγύη οφείλει να γίνει κοφτερό σπαθί απέναντι σε κάθε ένα από αυτά τα πρόσωπα, μέχρι τη μέρα που θα μπορέσουμε να το μπήξουμε στην καρδιά του.
Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη όχι για λόγους νομιμότητας ή ανθρωπιάς. Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση Γ. Μιχαηλίδη ως κομμάτι του αγώνα για μια ζωή αξιοβίωτη. Είναι κομμάτι ενός αγώνα που δεν είναι μάταιος, γιατί τον είδαμε, τον αγγίξαμε, τον βιώσαμε. Είναι κομμάτι ενός αγώνα που σε συνθήκες συνεχούς όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης είναι ζωτικής σημασίας. Η υπεράσπιση της ζωής ενός απεργού πείνας ο οποίος αγωνίζεται για αυτονόητα κεκτημένα δικαιώματα δεν είναι προσωπική υπόθεση. Είναι το κάλεσμα για αντίσταση απέναντι στην ισοπέδωση της ανθρώπινης ύπαρξης στο πρόσωπο του απεργού πείνας.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5
Συγκέντρωση, Πέμπτη 21/07,19.00, Αγίας Σοφίας με Ερμού