Σχετικά με την επαπειλούμενη εκκένωση του camp του Ελαιώνα

Τα ξημερώματα της 18ης Αυγούστου το κράτος επιχείρησε την εκκένωση του camp του Ελαιώνα, ύστερα από την απόφαση “ανάπλασης “του δήμου Αθηναίων στον οποίο ανήκει η εν λόγω έκταση. Ο κατασταλτικός μηχανισμός απαρτιζόμενος από κάθε λογής μπάτσο τέθηκε σε λειτουργία ώστε να ξεδιπλωθεί ο σχεδιασμός εκκένωσης του camp.

Πριν από την κινηματογραφικού τύπου βίαια εισβολή και τρομοκράτηση των ανθρώπων που διαμένουν ακόμα εκεί, ο δήμος Αθηναίων είχε ενημερώσει ότι από τις 30 Ιούνη 2022

θα ξεκινήσει την διαδικασία ”μετεγκατάστασης” των μεταναστών με σκοπό αυτή να υλοποιηθεί ως τα μέσα Αυγούστου.

Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα ξεκίνησε μια σκυταλοδρομία επιβράβευσης όλων εκείνων των μαντρόσκυλων της εξουσίας που έχουν αποδειχθεί αδίστακτοι στην υλοποίηση απάνθρωπων πολιτικών-πρακτικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρώην διοικήτρια στα camp της Σάμου και Σκαραμαγκά, Μαρία-Δήμητρα Νιουτσίκου η οποία έδωσε τα διαπιστευτήριά της σε ότι αφορά την άγρια καταστολή από την θέση της άτυπης διευθύντριας στο camp του Ελαιώνα και προενέβη στις 4 τα ξημερώματα στην επίθεση εναντίων των μεταναστών/ριων σε άρτια συνεργασία με τις διάφορες ομάδες των ΕΚΑΜ και ΜΑΤ.

Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι μια πιστή επανάληψη όλων όσων έχουν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια, απέναντι σε ανθρώπους της τάξης μας που επιχειρούν να εναντιωθούν αλλά και να οργανωθούν απέναντι στον ζόφο που η κυριαρχία επιδιώκει να ονομάσει κανονικότητα. Μέσα από το δόγμα μηδενικής ανοχής το κράτος επιτίθεται στο πιο υποτιμημένο κομμάτι της τάξης μας, που ακόμα και σε αυτήν την απάνθρωπη συνθήκη κράτησης και εγκλεισμού επέλεξε να συγκρουστεί και να διεκδικήσει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του, δείχνοντας τα αντανακλαστικά του, μη αποδεχόμενο την περαιτέρω επιβολή και απαξίωση της ζωής του.

Ο στόχος είναι όλους αυτούς τους ανθρώπους που μετά βίας έχουν αποκτήσει μια στοιχειώδη καθημερινότητα μέσα στον αστικό ιστό να τους μετακινήσει σε κάποιο περιφερειακό camp μακριά από την ελάχιστη πρόσβαση σε δομές υγείας, την εκπαίδευση και την εργασία. Το κράτος σχεδιάζει να δημιουργήσει μια συνθήκη απομόνωσης και οικονομικού στραγγαλισμού δυσχεραίνοντας με όλους τους τρόπους την κοινωνικοποίηση και εν τέλει την ενσωμάτωσή τους.

Προφανώς κράτος και κεφάλαιο ως ενορχηστρωτές αυτής της κατάστασης επιχειρούν να κατέχουν τον απόλυτο έλεγχο των ζωών μας ώστε να διασφαλίσουν τα οικονομικά και πολιτικά τους κέρδη. Οι μετανάστες άλλωστε είναι το πλέον φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό και επίσης αποτελούν ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για τα παιχνίδια εξουσίας της εξωτερικής πολιτικής. Το αδηφάγο παιχνίδι μεταξύ ζωής και θανάτου που έχει στηθεί κάπου κοντά στα σύνορα μέχρι και σήμερα καλά κρατεί. Βιώνουμε καθημερινά την αγριότητα του κεφαλαίου, σε μια εποχή που η μετανάστευση ως φυσικό επακόλουθο των πολιτικών που ακολουθούνται οδηγεί τους ξεριζωμένους ανθρώπους να παλεύουν καθημερινά για την επιβίωσή τους, τους εξαθλιώνει, και τους οδηγεί σε αφανισμό στα σύνορα και στις θάλασσες.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους μετανάστες.

Ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Αγώνας μέχρι να σβηστούν τα σύνορα από τον χάρτη.