Στις 16 Αυγούστου εκκενώνεται η κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη, που εδραζόταν στο χώρο του παρατημένου παλιού νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης. Η εκκένωση της κατάληψης έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά επιθετικών κινήσεων του κράτους σε αυτοοργανωμένους χώρους, καταλήψεις, σημεία συσπείρωσης και αγώνα, όπως για παράδειγμα η εκκένωση του στεκιού στο Βιολογικό και η μετατροπή του campus του ΑΠΘ σε ένα απέραντο πάρκινγκ μπάτσων, η «ανάπλαση» του λόφου του Στρέφη, το μετρό στην πλατεία Εξαρχείων και πολλά άλλα.

Από το 2016 που πραγματοποιήθηκε η κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου, έδωσε πνοή σε έναν, εγκαταλειμμένο και παρατημένο από το κράτος, χώρο. Σε μία πόλη που αποτελεί την κορωνίδα του μιλιταρισμού του ελληνικού κράτους και έχει μετατραπεί ουσιαστικά σε μία απέραντη βάση του ΝΑΤΟ, η αγωνιστική συνεισφορά της κατάληψης υπήρξε πολύ σημαντική. Οι σθεναροί αγώνες και αντιπολεμικές κινητοποιήσεις αποτέλεσαν σε κοινωνικό επίπεδο το αντίπαλο δέος στη μηχανή θανάτου του ελληνικού κράτους και των συμμάχων του, δημιουργώντας ρήξεις στην πολεμική προετοιμασία της κυριαρχίας. Η κατάληψη Παλιού Νεκροτομείο έδωσε πνοή συμμετέχοντας σε ταξικούς αγώνες και εργατικές κινητοποιήσεις στην πόλη, ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε ενεργά και στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος που ξεπήδησαν τα τελευταία χρόνια. Σημαντική ήταν η συμβολή της κατάληψης και σε κινητοποιήσεις που άπτονται του έμφυλου ζητήματος, κοινωνικοποιώντας ζητήματα καταπίεσης, εναντιωνόμενη στη συστημική βία της πατριαρχίας. Η κατάληψη αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι και στους αγώνες ενάντια στη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε ευρύτερο πλαίσιο. Μαζί με όλη την παραπάνω αγωνιστική προοπτική, η κατάληψη αποτέλεσε και χώρο ψυχαγωγίας δίνοντας χώρο σε αυτοοργανωμένες μορφές έκφρασης τέχνης, προβολές, συζητήσεις, δημιουργώντας ρωγμές στη διαμεσολάβηση του χρήματος όσον αφορά την κοινωνική ζωή των ανθρώπων που συμμετείχαν.

Η εκκένωση της κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου αποτελεί κομμάτι της γενικευμένης επίθεσης του κράτους στον κόσμο που αγωνίζεται, στους εκμεταλλευόμενους/ες και καταπιεσμένους/ες. Μιας επίθεσης που ξεκινά από τη –θεσμική πλέον- καταπάτηση κάθε εργασιακού κεκτημένου, συνεχίζεται με τις πρωτοφανείς ανατιμήσεις και ακρίβεια που έρχεται και που πρόκειται να «γονατίσει» τους μη έχοντες. Μιας επίθεσης που περνάει από την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δημιουργώντας ταξικούς φραγμούς και κατευθυνόμενη γνώση. Μιας επίθεσης που ξεβράζει άψυχα κορμιά μεταναστ(ρι)ών στον Έβρο και στο Αιγαίο, προωθεί τον εκφασισμό της κοινωνίας με την ταυτόχρονη ανάδειξη ακροδεξιών σε θεσμικούς ρόλους, χαϊδεύει και «ρίχνει στα μαλακά» βιαστές λόγω πολιτικής και κοινωνικής τους θέσης. Μιας επίθεσης από το κράτος που δείχνει την πυγμή της, αποφυλακίζοντας μπάτσους δολοφόνους, καταχραστές δημοσίου χρήματος, θύτες έμφυλης βίας, κάθε λογής φασίστα την ίδια στιγμή που σέρνει στα δικαστήρια, καταδικάζει και φυλακίζει αγωνιστές και αγωνίστριες.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η ανάγκη για οργάνωση στη βάση και συσπείρωση των αγωνιζόμενων ανθρώπων μεγαλώνει. Η πρακτική της κατάληψης, πέρα από την απελευθέρωση παρατημένων χώρων από την κυριαρχία και «μεταβίβασή» τους στην κοινωνία, αποτελεί και μία αγωνιστική προοπτική όπου άνθρωποι γνωρίζονται, ζυμώνονται, οργανώνονται και γίνονται απειλή για τα σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Η κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου αποτέλεσε τον φάρο του αυτοοργανωμένου αγώνα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης. Παρ όλες τις προσπάθειες του κράτους, θα είμαστε πάντα στο δρόμο, παλεύοντας για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΛΙΟΥ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟΥ

10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨEIΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

Οι εργαζόμενοι/εργαζόμενες στην Μαλαματίνα απεργούν εδώ και 1,5 μήνα. Ενάντια στις ατομικές συμβάσεις, τις μειώσεις μισθών και τις εκδικητικές απολύσεις 15 συναδέλφων τους, αγωνίζονται για υπογραφή  συλλογικής σύμβασης εργασίας και για την ανάκληση όλων των απολύσεων.

Την Τετάρτη 31/8 η διοίκηση του εργαστηρίου με την συνδρομή εισαγγελέα κ των δυνάμεων καταστολής με ξύλο και χημικά κατάφερε να βάλει απεργοσπαστικό μηχανισμό εντός του εργοστασίου. Έχουν προηγηθεί το προηγούμενο διάστημα συλλήψεις απεργών και κατασκευή διώξεων από το ” συνδικαλιστικό” της κρατικής ασφάλειας. Παρά την καταστολή οι εργαζόμενοι αντιστέκονται και συνεχίζουν τον δίκαιο αγώνας τους.

Στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η τάξη μας από το κράτος και το κεφάλαιο οι αγώνες όπως αυτός των εργαζομένων της Μαλαματίνας φωτίζει τον δρόμο που οφείλει να βαδίσει το σύνολο της εργατικής τάξης.
Στο ζοφερό μέλλον που προσπαθούν να μας επιβάλουν τα αφεντικά και το κράτος οφείλουμε να βάλουμε αναχώματα. Να οργανωθούμε σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά ενάντια στην εκμετάλλευση και στην ανέχεια.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες στο πλευρό των εργαζομένων. Η νίκη τους θα είναι νίκη όλων των ανθρώπων της τάξης μας. Η εργατική τάξη οφείλει και μπορεί να κερδίσει τον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια.

Αλληλεγγύη στους/ις εργαζόμενους/ες στη Μαλαματίνα
Οργάνωση στη βάση Ενότητα στη δράση
Αντίσταση – Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη
Αναρχικη ομαδα Πυρανθός

Η συνέχιση της φυλάκισης του Γ. Μιχαηλίδη είναι μέρος της ιδεολογικής επίθεσης κράτους και κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο του αγώνα.

Ο αναρχικός Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5 διεκδικώντας την αποφυλάκιση του μετά από 8.5 χρόνια εγκλεισμού και αφού από τον Δεκέμβρη του 21 πληροί όλες τις προϋποθέσεις της αστικής δικαιοσύνης. Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας, το οποίο αρνείται την υφ’ όρον απόλυση, ζητώντας ουσιαστικά δήλωση μετανοίας από την πλευρά του φυλακισμένου. Μια πρακτική η οποία παραπέμπει σε ιδεολογική χρήση της “ανεξάρτητης δικαιοσύνης” η οποία παρέχει τα κεκτημένα δικαιώματα με όρους καθυπόταξης των πολιτικών κρατουμένων.

Η συγκεκριμένη απόφαση δε μπορεί πάρα να ειδωθεί ως κομμάτι της συνολικότερης ιδεολογικής επίθεσης από πλευράς κράτους και κεφαλαίου προς τον κόσμο του αγώνα. Από τον Δεκέμβρη του 08 ως τους αγώνες τις περιόδου 10-12 η άγρια καπιταλιστική αναδιάρθρωση βρήκε ανάχωμα τους μεγαλειώδεις αγώνες εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων, με αποτέλεσμα την πλήρη απονομιμοποίηση του πολιτικού προσωπικού και την επιστράτευση της σοσιαλδημοκρατίας για βελούδινη εφαρμογή των μνημονίων. Ο εξευτελισμός της τελευταίας, με την πλήρη υποταγή στις ορέξεις των κεφαλαιοκρατών, έφερε πίσω τις δυνάμεις της αντιεξέγερσης πιο αδηφάγες από ποτέ, να επελαύνουν πάνω από τα κοινωνικά ερείπια που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο νεοφιλελευθερισμός, χέρι χέρι με την προπαγάνδα των ΜΜΕ και την καταστολή των μπάτσων είναι εδώ για να λεηλατήσει ότι δεν κατάφερε ως το 2015 και να ισοπεδώσει όποια κοινωνική αντίσταση δε βούλιαξε στην σοσιολδημοκρατική ματαιότητα.

Η υιοθέτηση αυτής της ατζέντας από την κυβέρνηση καθιστά την εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων ως κεντρικό διακύβευμα, σε συμβολικό και ουσιαστικό επίπεδο. Από το κόψιμο αδειών του Δ. Κουφοντίνα, την άρνηση αδειών στην Π. Ρούπα, την εξοντωτική ποινή στον Β. Σταθόπουλο, ως την απόρριψη αποφυλάκισης του Γ. Μιχαηλίδη η κυβέρνηση προπαγανδίζει το δόγμα της πυγμής, προκειμένου να εντείνει το αίσθημα ματαιότητας προς τα ευρύτερα αγωνιζόμενα κομμάτια που δημιούργησαν εμπόδια στην νεοφιλελεύθερη λεηλασία κατά το πρόσφατο παρελθόν. Δεν αμφιβάλουμε πως ένας νεκρός πολιτικός κρατούμενος μπορεί να είναι κομμάτι των πολιτικών σχεδιασμών τους.

Όποιος/α βλέπει τον αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη ξεκομμένα από την επίθεση στην τάξη μας ή την επίθεση στην τάξη μας ξεκομμένα από τον αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη ας ετοιμάζεται για τη σειρά του. Είτε λέγεται εκδικητικότητα προς τους πολιτικούς κρατούμενους, είτε λέγεται ανεργία, αύξηση βασικών αγαθών, κοψίματα ρεύματος, εξώσεις, τα πρόσωπα του τέρατος είναι πολλά. Η αλληλεγγύη οφείλει να γίνει κοφτερό σπαθί απέναντι σε κάθε ένα από αυτά τα πρόσωπα, μέχρι τη μέρα που θα μπορέσουμε να το μπήξουμε στην καρδιά του.

Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη όχι για λόγους νομιμότητας ή ανθρωπιάς. Απαιτούμε την άμεση αποφυλάκιση Γ. Μιχαηλίδη ως κομμάτι του αγώνα για μια ζωή αξιοβίωτη. Είναι κομμάτι ενός αγώνα που δεν είναι μάταιος, γιατί τον είδαμε, τον αγγίξαμε, τον βιώσαμε. Είναι κομμάτι ενός αγώνα που σε συνθήκες συνεχούς όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης είναι ζωτικής σημασίας. Η υπεράσπιση της ζωής ενός απεργού πείνας ο οποίος αγωνίζεται για αυτονόητα κεκτημένα δικαιώματα δεν είναι προσωπική υπόθεση. Είναι το κάλεσμα για αντίσταση απέναντι στην ισοπέδωση της ανθρώπινης ύπαρξης στο πρόσωπο του απεργού πείνας.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/6 18:00 ΚΑΜΑΡΑ