Το πρωί του Σαββάτου 5/9 εκκενώνεται η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά. Πολυάριθμοι μπάτσοι εισβάλλουν στην κατάληψη και αποκλείουν την περιοχή, ενώ 16 άτομα που βρίσκονταν μέσα συλλαμβάνονται. Δεκάδες αλληλέγγυοι συγκεντρώνονται στο σημείο και συγκρούονται με τους μπάτσους που περιφρουρούν την περιοχή. Το απόγευμα και το βράδυ της ίδιας μέρας πραγματοποιούνται πορείες στα Χανιά με συμμετοχή πάνω από 2000 κόσμου, δείχνοντας έμπρακτα τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας στη Rosa Nera.
Κύριος υπεύθυνος για την εκκένωση της κατάληψης είναι ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης και νυν υφυπουργός παιδείας Β. Διγαλάκης. Ο συγκεκριμένος (μπλεγμένος σε οικονομικά σκάνδαλα), είχε φροντίσει να παραχωρήσει το κτήριο της κατάληψης έναντι εξευτελιστικού ποσού, που άνηκε στο πολυτεχνείο, στην εταιρεία – φάντασμα Belvedere, για τη δημιουργία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Σε μία περίοδο που βασικές ανάγκες, όπως η στέγαση, πλήττονται ακόμη περισσότερο, ειδικά στην πόλη των Χανίων λόγω τουριστικής αφαίμαξης και airb’n’b, η κυβέρνηση κάνει ξεκάθαρο τι εννοεί με τον όρο ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα και προς ποίου το όφελος.
Δύο κόσμοι σε σύγκρουση
Η διαχείριση της πανδημίας covid-19 από το κράτος αποτέλεσε την αφορμή για τη διεκπεραίωση ακόμα πιο ολοκληρωτικών πολιτικών εις βάρος των εκμεταλλευόμενων. Ελαστικότερες μορφές εργασίας που κλείνουν το μάτι σε εργοδοτικές αυθαιρεσίες, υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας, δυσβάσταχτη οικονομική πολιτική. Ταυτόχρονα, το ελληνικό κράτος έχει να παρουσιάσει απάνθρωπες και επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης για μετανάστ(ρι)ες στα κέντρα κράτησης με αποκορύφωμα την κόλαση της Μόριας, ενώ η αντιπαράθεση με το τουρκικό κράτος και η πολεμική απειλή για την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων της περιοχής δημιουργεί μία εφιαλτική κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν μία συνθήκη, όπου αν δεν αντισταθούμε, η μόνη χαμένη θα είναι η τάξη μας.
Αυτό το παζλ έρχεται να συμπληρώσει η κρατική καταστολή. Στην προσπάθεια του το κράτος να καταστείλει και την παραμικρή υποψία αντίδρασης, νομοθετεί εκτός των άλλων και για την απαγόρευση συγκεντρώσεων, πορειών και κάθε είδους διαμαρτυρίας. Δεν χάνει όμως και την ευκαιρία να επιτεθεί και σε χώρους αγώνα, όπως η κατάληψη Τerra Ιncognita, η κατάληψη Libertatia και εσχάτως και η Rosa Nera.
Η κατάληψη Rosa Nera αποτελούσε από το 2004 ένα ζωντανό χώρο συνάντησης, ζύμωσης και δράσης της τοπικής κοινωνίας σε οριζόντια και αυτοοργανωμένη βάση. Ενάντια στις πολιτικές κράτους και κεφαλαίου, η Rosa Nera αποτελούσε ένα κέντρο αλληλεγγύης στα χρόνια της παρατεταμένης κρίσης. Σε μια πόλη που η λογική του κέρδους κάνει τη διαμονή δυσβάσταχτη, η Rosa Nera προσέφερε στέγη σε δεκάδες ανθρώπους. Τις εποχές που ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο κοινωνικός κανιβαλισμός διαχέονταν στην κοινωνία, η Rosa Nera αποτελούσε ανάχωμα, με μεγάλη συμβολή στους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες της περιοχής αλλά και σε δίκτυα αλληλεγγύης μεταξύ εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών. Η πολιτιστική της συνεισφορά μέσα από βιβλιοθήκες, εκδηλώσεις, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις αγκαλιάστηκε από το σύνολο της πόλης των Χανίων. Για αυτό και χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν στο δρόμο για να υπερασπιστούν την κατάληψη και να εναντιωθούν στα αναπτυξιακά σχέδια στην περιοχή τους.
Μέσα στις καταλήψεις ζυμωθήκαμε, αμφισβητήσαμε, αντιπαρατεθήκαμε, είδαμε μια νέα προοπτική της κοινωνίας να ανοίγεται μπροστά μας, αντιληφθήκαμε τη συλλογική μας δύναμη. Για το λόγο αυτό όσες καταλήψεις και να εκκενώσουν θα είμαστε πάντα στο δρόμο με τον ιό της αμφισβήτησης κάθε εξουσίας. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε, να εναντιωνόμαστε, να συγκρουόμαστε, να δίνουμε πνοή στους συλλογικούς μας αγώνες.
Όσο και να εντείνεται η καταστολή, τα μαύρα ρόδα θα συνεχίζουν να ανθίζουν.
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Rosa Nera
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις